Udostępnia funkcjonalność wymaganą przez UNIX 98, Single UNIX Specification, POSIX (1c, 1d i 1j) oraz część funkcjonalności wymaganej przez normę ISOC99, a dodatkowo rozszerzenia uznane za konieczne lub użyteczne w trakcie tworzenia GNU.
Historia
Glibc została napisana przez Rolanda McGratha pracującego dla FSF w latach 80. XX wieku.
W lutym 1988 roku FSF określiła glibc jako prawie spełniającą funkcjonalność wymaganą przez ANSI C. W roku 1992 miała zaimplementowane funkcje ANSI C-1989 i POSIX.1-1990.
Linuksowy fork
We wczesnych latach 90.XX wieku programiści jądra Linux – po tym jak FSF zbyt wolno reagowała na ich prośby o dodanie nowych funkcji[1] – zrobili rozgałęzienie glibc, nazywając je „Linux C Library”. Przez lata rozwoju doszli oni do wersji 5 (libc5).
Gdy w roku 1996 FSF wydała glibc 2.0, okazało się, że w większym stopniu spełnia standard POSIX, ma lepsze wsparcie wielojęzykowości, IPv6, a jej kod był bardziej przenośny. W takiej sytuacji programiści jądra Linux zdecydowali się nie kontynuować swojego rozgałęzienia i z powrotem używać GNU libc, zaś sama biblioteka została oznaczona wersją 6 (libc6).
Historia wersji
Dla większości systemów, wersję biblioteki standardowej języka C można otrzymać poprzez uruchomienie pliku biblioteki (na przykład, /lib/libc.so.6).
Wsparcie dla Unikodu w wersji 12.1.0; szereg nowych funkcji (większość spec. dla Linuksa), dodatkowe zabezpieczenia funkcji przydzielających pamięć (z rodziny malloc), wsparcie dla kalendarzy chińskich i wybranych japońskich znaków z nowej wersji Unikodu, i wiele innych
↑Sam Williams – W obronie wolności – Rozdział 10.. stallman.helion.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-14)].
W latach 1993–1994 glibc była „wąskim gardłem” Linuksa. Ponieważ wielu użytkowników dodawało do jądra swe własne funkcje, ludzie pracujący w projekcie GNU nad utrzymaniem glibc zostali wkrótce przytłoczeni nadmiarem żądań. Część użytkowników Linuksa, sfrustrowanych opóźnieniami i szerzącym się przekonaniem o rozlazłości projektu GNU, domagała się „rozwidlenia” działań i stworzenia równoległej do glibc biblioteki C.
