Walczył w stylu klasycznym. Reprezentował Szwecję na zawodach międzynarodowych już przed wojną, ale olimpijskie sukcesy zaczął odnosić dopiero w latach 40. W 1948 w Londynie zwyciężył w wadze półśredniej. Cztery lata później w tej samej kategorii zajął drugie miejsce[1]. Stawał na podium mistrzostw Europy, a w 1950 był medalistą mistrzostw świata[2]. Pięciokrotnie zdobywał tytuły mistrza Szwecji.