Fundacja Wro Centrum Sztuki Mediów

Fundacja WRO Centrum Sztuki Mediów (wcześniej Open Studio/WRO) – polska fundacja powołana we Wrocławiu w 1998 roku przez Violettę Kutlubasis-Krajewską, Piotra Krajewskiego i Zbigniewa Kupisza, tworzących Zarząd Fundacji, w celu kontynuowania i poszerzenia działalności organizacji Open Studio/WRO[1]. Obecnie głównymi projektami Fundacji są prowadzenie Centrum Sztuki WRO oraz organizacja Biennale Sztuki Mediów WRO.

Historia

Open Studio/WRO, istniejące do 2010 roku, powstało we Wrocławiu w 1988 z inicjatywy aktualnego zarządu Fundacji oraz osób z wrocławskiego środowiska artystycznego, jako jedna z pierwszych w Polsce niezależnych instytucji artystycznych przyjmując osobowość prawną spółki z o.o., umożliwiającą produkcję telewizyjną. Open Studio/WRO jest producentem licznych programów poświęconych sztuce mediów i kulturze medialnej, przygotowywanych głównie przez Violettę i Piotra Krajewskich na zamówienie i w celu emisji na antenach Telewizji Polskiej – i działalność agencyjno-reklamową z organizacją niekomercyjnych wydarzeń kulturalnych, których realizacja częściowo finansowana była z wypracowanych przez spółkę środków[2].

W 1989 roku Open Studio/WRO przygotowało i zorganizowało pierwszy Festiwal Wizualnych Realizacji Okołomuzycznych WRO, wydarzenie odbywające się od 1993 roku w cyklu dwuletnim, obecnie Biennale Sztuki Mediów WRO. Działalność Open Studio zapoczątkowała obecne archiwum i kolekcję WRO[3].

W 2001 roku Fundacja WRO została wpisana do rejestru stowarzyszeń, a 19 stycznia 2005 r. uzyskała status OPP – Organizacji Pożytku Publicznego[4].

Misja i cele Fundacji WRO

Statutową misją Fundacji WRO jest wspieranie działalności artystycznej, kulturalnej i edukacyjnej w dziedzinie sztuki współczesnej, inicjowanie międzynarodowej wymiany kulturalnej i intelektualnej w dziedzinie mediów i komunikacji, współpraca z instytucjami i organizacjami pozarządowymi w kraju i za granicą, organizowanie i promocja wystaw i prezentacji sztuki medialnej i jej twórców[5].

Cele te Fundacja WRO osiąga i realizuje głównie poprzez dwa kluczowe projekty, jakimi są prowadzenie Centrum Sztuki WRO we Wrocławiu wraz z działaniami w zakresie upowszechniania sztuki współczesnej (od 2008 r.) oraz organizacja kolejnych edycji Biennale Sztuki Mediów WRO. Od 2008 roku Fundacja WRO realizuje prowadzone przez siebie projekty głównie w ramach działalności programowej Centrum Sztuki WRO[6].

Działalność statutowa i realizowane projekty

Od momentu powstania i pierwszych edycji Festiwalu Wizualnych Realizacji Okołomuzycznych (1989–1991, następnie od 1993 r. biennale), WRO zaczęło funkcjonować w międzynarodowym obiegu instytucji eksperckich w dziedzinie sztuki mediów, uczestnicząc m.in. w kluczowych konferencjach i przedsięwzięciach mających na celu tworzenie platform doradczych Rady i Komisji Europejskiej oraz opracowywanie wytycznych dla relacji i udziału sektorów IT i telekomunikacyjnego w wyznaczaniu kierunków rozwoju i planowania polityki kulturalniej Unii Europejskiej, jak kolejno Culture, Communication and New Technologies: The Impact of New Technologies on European Culture, Conference on New Space for Culture and Society (New Ideas in Science and Art) w Pradze[7], The Practice to Policy (P2P) conference: Towards A European Media Culture w Rotterdamie/Amsterdamie[8], czy Cultural Competence, New Technologies, Culture and Employment w Linzu[9], w następstwie których w 1999 r. powołana została European Cultural Backbone[10] – koalicja europejskich centrów innowacji i instytucji działających na rzecz twórczego wykorzystania i rozwoju mediów uczestniczących w zmianach społecznych.

Open Studio/WRO, a następnie Fundacja WRO, rozwijając współpracę z międzynarodowymi partnerami zrealizowała na przestrzeni lat liczne wydarzenia, w tym duże przedsięwzięcia organizowane we Wrocławiu pomiędzy kolejnymi edycjami Festiwalu/Biennale WRO, m.in. dwie edycje festiwalu Monitor Polski w 1994 i 1996 r., wydarzenia Ekspresja Mediów w 1998 i WRO2000@kultura – milenijną edycję Biennale wraz z towarzyszącym jej kongresem Mediacja/Medializacja odbywającym się w Auli Leopoldyńskiej w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego[11].

W roku 2002 Fundacja WRO była partnerem programowym Roku Polskiego w Austrii, odpowiadając m.in. za występ Gameboyzz Orchestra Project na festiwalu Ars Electronica w Linzu[12], udział w sympozjum Kunst im öffentlichen Raum zorganizowanym przez Kunsthalle Wien oraz pokaz programu From Monument to Market, który stanowił kanwę późniejszego multimedialnego wydawnictwa[13].

W latach 2003–2009 Fundacja WRO odpowiadała za koordynację projektu rezydencji dla artystów i kuratorów w ramach dwóch kolejnych trzyletnich bilateralnych programów współpracy kulturalnej pomiędzy regionami Dolnego Śląska i Alzacji, współpracując po stronie francuskiej z Frac Alsace[14].

W 2006 roku Fundacja WRO została zaproszona do współpracy programowo-organizacyjnej przy międzynarodowym przedsięwzięciu Odyseja Bałakławska[15].

W roku 2010 Fundacja WRO zrealizowała dwa przedsięwzięcia w ramach programu Roku Chopinowskiego. Jedno to wystawa instalacji Where Is Chopin?, prezentowana podczas festiwalu Warszawska Jesień[16], na potrzeby której powstały instalacje Pawła Janickiego Mapping Chopin, Józefa Robakowskiego Attention: Light! 2.0 oraz, we współpracy z Uniwersytetem Stanforda, złożony utworu audiowizualny Gdzie jest Chopin? Jarosława Kapuścińskiego[17]. Drugim wydarzeniem była wystawa instalacji Roberta Cahena Chopinpiano w centrum Sztuki WRO[18].

Innym polem międzynarodowej działalności WRO są projekty koprodukcyjne i edukacyjno-upowszechnieniowe podejmowane w ramach programów europejskich: Moving Stories (2009–2011)[19], Artist Talk[20], DCA – Digitising Contemporary Art (2011–2013)[21], EMAP/EMARE – European Media Art Platform (2017-2021)[22].

Działalność wydawnicza

Działalność wydawnicza Fundacji WRO obejmuje głównie multimedialne wydawnictwa z zakresu polskiej i międzynarodowej sztuki mediów i kultury współczesnej oraz wybranych zagadnień historii sztuki. Są to publikacje tematyczne i badawcze (Od Monumentu do Marketu, Od kina absolutnego do filmu przyszłości[23], Ukryta Dekada. Polska sztuka wideo 1985-1995, Rysopis. Rozmowy, Historia instalacji wideo), monograficzne (Józef Robakowski: Obrazy energetyczne. Zapisy bio-mechaniczne 1970–2005, Nam June Paik. Driving Media, Istvan Kantor. Media Revolt)[24], a także przewodniki i gazety towarzyszące poszczególnym projektom i wystawom. Niektóre z wymienionych publikacji tworzą serię WIDOK. WRO Media Art Reader, biorącą nazwę od adresu Centrum Sztuki WRO – ulicy Widok. Publikacja Od Monumentu do Marketu została w całości przeniesiona na platformę internetową[25].

Rada Fundacji WRO

Radę Fundacji tworzą Joanna Krysa, Józef Robakowski, Dorota Wolska (od lipca 2013, uprzednio Joanna Kiliszek)[26].

Nagrody i wyróżnienia

W 1992 r. za wykreowanie najciekawszego wydarzenia w dziedzinie kultury filmowej Violetta i Piotr Krajewscy zostali nagrodzeni nagrodą Laterna Magica przyznawaną przez Komitet Kinematografii[27].

W tym samym roku w Krakowie odbywało się II Ogólnopolskie Sympozjum Filmu Reklamowego Kraków'92, któremu towarzyszył Ogólnopolski Festiwal Reklamy połączony z konkursem na najlepszą reklamę prasową. Jedną z trzech najwyżej ocenionych reklam prasowych została reklama komputerów firmy soft-tronik – Gulipin Computers PC, opracowana przez wrocławską agencję reklamową OPEN STUDIO, publikowana m.in. tygodniku ComputerWorld[28].

W 1993 r. za konsekwencję w intrygowaniu szerokiej publiczności sztuką współczesną oraz za osiągnięcia w dziedzinie marketingu sztuki twórcy WRO odebrali Szeleszczące Ucho – nagrodę działu promocji Gazety Wyborczej[29].

Również w 1993 r. Festiwal Wizualnych Realizacji Okołomuzycznych WRO był nominowany do Paszportów Polityki w kategorii „plastyka”. Nominującym był Jacek Werbanowski, redaktor naczelny czasopisma "Exit". Paszport w tej kategorii odebrał finalnie nominowany przez niego artysta Stasys Eidrigevicius[30].

W 1998 r. Open Studio/WRO otrzymało nagrodę Prezydenta Wrocławia[31].

Przypisy

  1. ↑ KRS Online: http://www.krs-online.com.pl/fundacja-wro-centrum-sztuki-mediow-krs-68649.html.
  2. ↑ Jan Harasimowicz (red. nauk.), Encyklopedia Wrocławia, 2006.
  3. ↑ Czytelnia Mediów [online], CENTRUM SZTUKI WRO, 23 grudnia 2009 [dostęp 2019-01-10].
  4. ↑ Wykaz Organizacji Pożytku Publicznego [online] [dostęp 2018-12-21].
  5. ↑ Statut Fundacji WRO [online], wrocenter.pl [dostęp 2019-01-10].
  6. ↑ 22.11.2011/1107 – Otwarte konkursy ofert – Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego Wrocławia [online], bip.um.wroc.pl [dostęp 2019-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-10].
  7. ↑ Culture, Communication and New Technologies „The__ Impact of New Technologies on European Culture” [online], www.vasulka.org [dostęp 2018-12-21].
  8. ↑ P2P Conference – Monoskop [online], monoskop.org [dostęp 2018-12-21].
  9. ↑ Report of the working group on „Cultures of electronic networks”. Networking Centres of Innovation, Cultural Competence, New Technologies, Culture and Employment. International Conference Linz, Austria. 1.-3. October 1998 [online], Future Non Stop [dostęp 2018-12-21] (ang.).
  10. ↑ European Cultural Backbone
  11. ↑ Archiwum Biennale WRO [online], CENTRUM SZTUKI WRO, 20 czerwca 2016 [dostęp 2018-12-21].
  12. ↑ Ars Electronica Archive [online], 90.146.8.18 [dostęp 2019-01-10].
  13. ↑ transmediale.salon: Polish Video Art [online], nettime.org [dostęp 2019-01-10].
  14. ↑ Porozumienie o współpracy w dziedzinie kultury - Województwo Dolnośląskie i Region Alzacji [online], www.umwd.dolnyslask.pl [dostęp 2019-01-10].
  15. ↑ Balaklava Odyssey [online], www.balaklava-odyssey.com [dostęp 2018-12-21].
  16. ↑ Warszawska Jesień 2010 [online], warszawska-jesien.art.pl [dostęp 2018-12-21].
  17. ↑ Where’s Chopin? [online], CENTRUM SZTUKI WRO, 6 września 2010 [dostęp 2019-01-10].
  18. ↑ Robert Cahen. Chopinpiano Apparitions/Disparitions [online], CENTRUM SZTUKI WRO, 8 listopada 2010 [dostęp 2018-12-21].
  19. ↑ Moving Stories in Europe [online], moving-stories.eu [dostęp 2018-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-07].
  20. ↑ ARTISTTALK – Art Academy for all! [online] [dostęp 2018-12-21] (ang.).
  21. ↑ Digitising Contemporary Art [online], Europeana Pro [dostęp 2018-12-21] (ang.).
  22. ↑ EMAP – European Media Art Platform [online], emare.eu [dostęp 2018-12-21].
  23. ↑ Widok kina absolutnego / Film / dwutygodnik.com [online], www.dwutygodnik.com [dostęp 2018-12-21] (pol.).
  24. ↑ Publikacje [online], CENTRUM SZTUKI WRO, 10 listopada 2009 [dostęp 2018-12-21].
  25. ↑ Od Monumentu do Marketu [online], Wideoteka WRO Art Center [dostęp 2018-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-13].
  26. ↑ O WRO [online], CENTRUM SZTUKI WRO, 10 listopada 2009 [dostęp 2019-01-09].
  27. ↑ Czarodzieje z drugich stron gazet [online], gazetapl [dostęp 2018-12-21] (pol.).
  28. ↑ Najlepsza reklama komputerów, https://www.computerworld.pl/news/Najlepsza-reklama-komputerow,307858.html, dostęp 2018-11-13.
  29. ↑ WRO 93 [online], CENTRUM SZTUKI WRO, 30 marca 2016 [dostęp 2019-01-10].
  30. ↑ Paszporty "Polityki", „Polityka” (48 (1908)), 27 listopada 1993, s. 12.
  31. ↑ Nagrody prezydenta Wrocławia, http://bip.um.wroc.pl/artykul/197/3043/nagrody-prezydenta, dostęp 2018-11-13.

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona Centrum Sztuki WRO / WRO Art Center

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!