Fujiwara no Toshinari no musume (jap.藤原俊成女Fujiwara no Toshinari no musume; ur. około 1171, zm. około 1252-1254) – japońska poetka, tworząca w okresie Kamakura[1]. Zaliczana do Trzydziestu Sześciu Mistrzyń Poezji. Znana także jako „Koshibe no zenni”, „Saga no zenni”, „Nakanoin no Ni”, „Shunzei no musume”[1][2].
Córka Hachijō-in no Sanjo i Fujiwary no Moriyori. Prawdopodobnie po 1177 adoptowana przez dziadka ze strony matki, znanego poetę Fujiwarę no Toshinari. Około 1190 wyszła za mąż za Fujiwarę no Michimoto, z którym miała dwoje dzieci. Około 1200 faktycznie rozstała się z mężem, i została damą dworu oraz konkubiną eks-cesarza Go-Toby. W 1213 została mniszką buddyjską[2][1].
Fujiwara no Toshinari no musume należała do kręgu poetów związanych z cesarzem Go-Toba i brała aktywny udział w dworskim życiu poetyckim[2][1]. Pomimo że około 1230 opuściła dwór, nie zaniechała działalności literackiej, i tworzyła przynajmniej do 1248. Przez Kamo no Chōmei uważana za jedną z dwóch (obok Kunaikyō) najlepszych poetek swych czasów[2][3].
Siedemset dwadzieścia cztery utwory jej autorstwa zamieszczonych zostało w cesarskich antologiach poezji[3]. Przypisuje się jej autorstwo Mumyō Sōshi, zbioru opowieści dworskich oraz tekstów krytycznoliterackich powstałego około 1200 r[4].
Przypisy
↑ abcdEishi Hosoda, Andrew J. Pekarik: The thirty-six immortal women poets: a poetry album with illustrations. Nowy Jork: G. Braziller, 1991, s. 154. ISBN 978-0-8076-1256-9. OCLC753117968. (ang.).
