Fu Yi (ur. 554, zm. 639) – chiński uczony, astrolog i matematyk żyjący na przełomie okresów Sui i Tang.
Wyznawca taoizmu, uchodził za wybitnego znawcę Daodejing. Zdobył sobie także uznanie jako astrolog, w latach 621-626 pełnił funkcję oficjalnego astrologa cesarskiego na dworze Gaozu.
Zasłynął jako zaciekły wróg buddyzmu, który uważał za barbarzyński obyczaj niezgodny z chińską tradycją. Przedkładał cesarzom antybuddyjskie memoriały, w których domagał się likwidacji wszystkich instytucji buddyjskich, sekularyzacji mnichów i wydalenia nauczycieli do Indii[1]. Celibat, w którym pozostawali mnisi, uważał za złamanie cnoty nabożności synowskiej, jako że państwo nie odnosi żadnego pożytku z osób nieposiadających dzieci[2]. Oskarżał nawet dawnych bohaterów takich jak Lü Guang czy Fu Rong o zdradę stanu z powodu ich konwersji na buddyzm[3]. Działalność Fu Yi postawiła go w ostrym sporze z ówczesnym dworem cesarskim, zdominowanym przez wyznawców buddyzmu; polemikę z nim toczył minister Xiao Yu, pobożny wyznawca nauk Buddy[4]. Na zarzut, że nie zna dostatecznie przedmiotu swojej krytyki, Fu odpowiadał, iż nie będzie tracić czasu na poznawanie zgubnych idei buddyzmu[5].
Ze względu na ostrą krytykę buddyzmu Fu Yi zyskał sobie uznanie w oczach konfucjanistów, a jego poglądy na temat tej religii zapożyczyli Han Yu czy Li Ao. Stąd późniejsze biografie Fu przedstawiają go jako zagorzałego konfucjanistę, przemilczając jego związki z taoizmem.
Przypisy
- ↑ Daoism Handbook, edited by Livia Kohn, Leiden 2000, s. 288.
- ↑ Samuel Beal, Buddhism in China, New Delhi 1996, s. 244.
- ↑ Huaiyu Chen, The Revival of Buddhist Monasticism in Medieval China, New York 2007, s. 23.
- ↑ Marc Abramson, Ethnic Identity in Tang China, Philadelphia 2008, s. 58-59.
- ↑ Mieczysław Jerzy Künstler, Dzieje kultury chińskiej, Warszawa 2007, s. 164.
Bibliografia
- The Encyclopedia of Taoism, edited by Fabrizio Pregadio, New York 2008.
