Fregaty rakietowe typu ANZAC – fregaty rakietowe zbudowane w wyniku współpracy Australii i Nowej Zelandii, które powstały w oparciu o zmodernizowany niemiecki projekt fregat typu MEKO 200.
Od 1996 do służby weszło 10 okrętów, z czego 8 do marynarki australijskiej (Royal Australian Navy) i 2 dla nowozelandzkiej (Royal New Zealand Navy). Nazwa głównego okrętu i całego typu pochodzi od australijsko-nowozelandzkiego korpusu ANZAC walczącego podczas I wojny światowej.
Historia
W połowie lat 80. marynarki wojenne Australii i Nowej Zelandii rozpoczęły prace nad następcą dla używanych do tej pory starszych okrętów typu Perth i Leander. Prace prowadzono na podstawie projektu uniwersalnych fregat rakietowych typu MEKO 200 opracowanych przez hamburską stocznię Blohm & Voss.
W 1989 podpisano kontrakt na budowę 10 okrętów: 8 dla Australii i 2 dla Nowej Zelandii. Nowa Zelandia początkowo planowała zakup 4 jednostek, jednak z powodu kryzysu politycznego związanego z paktem ANZUS zrezygnowała z dwóch.
Okręty budowano w technologii modułowej, która zakładała budowę okrętów z wcześniej przygotowanych bloków. Finalny montaż odbywał się w zakładach firmy Tenix Defence System w Williamstown w stanie Wiktoria. Budowa pierwszego okrętu typu HMAS "Anzac" rozpoczęła się 16 września 1994. Wodowanie miało miejsce 16 września 1994, wejście do służby 18 maja 1996.
Ostatni okręt serii HMAS "Perth" wszedł do służby 26 sierpnia 2006.
Zastosowanie
W marcu 2003 HMAS "Anzac" wspierał siły koalicji podczas ataku na Irak. Dwie nowozelandzkie fregaty typu ANZAC biorą udział w operacji Enduring Freedom.
Opis
Dzięki modułowej konstrukcji okrętów, są one podatne na modernizacje i zmiany w wyposażeniu. Dzięki temu na jednostkach, które znajdują się już w służbie, planuje się instalację nowych systemów uzbrojenia, m.in. na australijskich okrętach mają być zainstalowane po dwie wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych bliskiego zasięgu RAM.