Od 1812 roku uczęszczał do niższego gimnazjum w Czeskich Budziejowicach, następnie uczył się w gimnazjum w Písku. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia filozoficzne w Pradze. Problemy finansowe zmusiły go do przerwania studiów i rozpoczęcia nauczania w liceum w Czeskich Budziejowicach. Niedługo potem został zmuszony do rezygnacji z tej pracy. Przyczyną było, zabronione wówczas, odczytywanie na głos dzieł Jana Husa. Nauczanie kontynuował w Linzu i w Pradze.
W 1833 roku został redaktoremPražských novin. W 1834 roku przekształcił Rozmanitosti, załącznik Pražských novin, w czasopismo Česká Wčela. Po ukazaniu się w Pražských novinach krytycznego artykułu potępiającego politykę popowstaniowącara RosjiMikołaja I wobec Polaków w grudniu[2] 1835 roku pisarz został zwolniony z redakcji[3].
Od 1838 roku ponownie pracował u księcia Kinskégo jako bibliotekarz.
Twórczość literacką Čelakovský rozpoczął w latach 20. XIX wieku. Czerpał inspirację z dorobku literackiego Josefa Jungmanna. Swoimi dziełami wzbogacił nurt zwany obecnie Jungmannowską szkołą poetycką i naukową. Wiele jego książek zawierało ilustracje wykonane przez Adolfa Kašpara.
Poezja
Smíšené básně (Zbiór wierszy),
Dennice (Dzienniczek) – almanach,
Růže stolistá (Róża stulistna) – ostatni zbiór 100 krótkich wierszy,
Spisův básnických knihy šestery (Spis wierszy z sześciu tomów) – zbiór wierszy wybranych przez autora.
Ogłoszone dzieła poetyckie: forma literacka stylizowana na ustnych przekazach ludowych, łącząca się z romantycznym podziwem folkloru. Pierwsze próby z tą formą literacką znane były przed twórczością Čelakovskiego, ale dopiero w jego dziełach styl ten stał się wzorem stosowanym w poezji.
Ohlas písní ruských (Odgłos pieśni ruskich) (1829) – epicki zbiór wierszy inspirowany rosyjską byliną (rosyjski epos historyczny),
część (pierwotnie nie planowana) zawiera pieśni, które nie zostały opublikowane w poprzednich częściach, dedykowane Vukowi Karadžiciowi.
Mudrosloví národa slovanského v příslovích (Mądrości narodów słowiańskich w przysłowiach) – zbiór słowiańskich przysłów, po raz pierwszy zostały rozróżnione przysłowia i porzekadła. Każde przysłowie jest opracowane i porównywane. Dzieło obejmuje 15 tys.zapisów uporządkowanych tematycznie tak, aby wypływała z nich tradycyjna życiowa filozofa Słowian. Dużym mankamentem dzieła jest brak spisu treści. Autor dopisał i opublikował Rozprava o slovanských příslovích (Rozprawę o słowiańskich przysłowiach). Rozprawa tworzy wstęp do Mądrości narodów słowiańskich w przysłowiach[6].
Publikacje naukowe
Slovník polabský (Słownik połabski) – słownik etymologiczny języka połabskiego,
Dodatky ke slovníku Josefa Jungmanna (Dodatki do słownika Józefa Jungmana).
Podręczniki
Čítanky (Czytanki) – 3 dzieła, napisane na prośbę hrabiego Lva Thuna ówczesnego ministra szkolnictwa,
Malý výbor z veškeré literatury české (Mały wybór ze wszelkiej czeskiej literatury) – dzieło, które prawdopodobnie miało być podręcznikiem, stało się bardzo popularnym przeglądem czeskiej literatury.
↑J. Skowronek, M. Tanty, T. Wasilewski: Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek. s. 243-244.
↑J. Skowronek, M. Tanty, T. Wasilewski: Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek. s. 258.
↑J. Skowronek, M. Tanty, T. Wasilewski: Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek. s. 241.
↑J. Skowronek, M. Tanty, T. Wasilewski: Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek. s. 380.
Bibliografia
Jakub Josef Dominik Malý: František Ladislav Čelakovský. Praga: 1852. Brak numerów stron w książce
J. Bartoš, S. Kovářová, M. Trapl: Osobnosti českých dějin. Wyd. 1. Ołomuniec: Alda, 1995. ISBN 80-85600-39-0. Brak numerów stron w książce
J. Skowronek, M. Tanty, T. Wasilewski: Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek. Wyd. 1. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13401-6. Brak numerów stron w książce