Franciszek Ksawery Potocki herbu Lubicz (ur. 1775, zm. 20 października 1837 we Lwowie[1]) – sędzia, uczestnik prac kodyfikacyjnych w Królestwie Kongresowym, radca stanu, członek Komisji Rządowej Sprawiedliwości Królestwa Kongresowego w 1834 roku[2], prokurator prezydujący w Prokuratorii Generalnej, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej w Królestwie w 1829 roku[3].
13 czerwca 1825 został odznaczony polskim Orderem św. Stanisława I klasy[4]. Posiadał też rosyjski Order św. Anny I klasy[5].
Był synem Józefa. Żonaty z Marianną Czerwińską miał synów: Tytusa, Ludwika Mieczysława oraz córki: Leokadię i Różę[6].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (pod murem II-20)[7].
Przypisy
- ↑ dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
- ↑ Nowy kalendarzyk polityczny na rok 1834, Warszawa, s. 286.
- ↑ Nowy Kalendarzyk Polityczny na Rok 1830, Warszawa 1829, s. 124.
- ↑ Stanisław Łoza: Kawalerowie orderu św. Stanisława (1. XII. 1815-29. XI. 1830), w: Miesięcznik Heraldyczny, nr. 5, r. IX, Warszawa, sierpień 1930, s. 99.
- ↑ Marek Minakowski: Franciszek Ksawery Potocki h. Lubicz. www.sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-03-10].
- ↑ Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. XIV, Warszawa 1917, s. 282.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK POTOCKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-05-27] .
