Franciszek Gálvez

Błogosławiony
Franciszek Gálvez (OFM)

Francisco Gálvez

prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia	1575 Utiel
Data i miejsce śmierci	4 grudnia 1623 Edo (Japonia)
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	7 lipca 1867 Rzym przez papieża Piusa IX
Wspomnienie	4 grudnia
Atrybuty	Palma

Franciszek Gálvez OFM, hiszp. Francisco Gálvez (ur. 1575 w Utiel, zm. 4 grudnia 1623 w Edo w Japonii^[a]) − hiszpański franciszkanin, prezbiter, ofiara trwających kilka dziesięcioleci krwawych antykatolickich prześladowań w Japonii, błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik^[1][2], zamordowany z nienawiści do wiary (łac) odium fidei^[3].

Życiorys

Ukończywszy studia teologiczne przyjął pierwszy stopień święceń sakramentalnych i już jako diakon w 1591 roku wstąpił do zakonu franciszkanów w Walencji^[1][4]. Profesję zakonną złożył w walenckim klasztorze San Juan de la Ribera 6 maja 1600 roku, a w następnym roku przyjął święcenia kapłańskie^[5]. Apostolat rozpoczął w Sewilli, a potem wysłany został do Meksyku i tam duszpasterzował osiem lat^[5]. Przez Filipiny, gdzie w San Fernando de Paco opanował język japoński^[5], dotarł w 1612 roku do misji na terenie Japonii^[6]. Miłosierdzie jakie okazywał chorym w szpitalu w Asakusa oraz franciszkańskie ubóstwo sprzyjało konwersjom tubylców^[5]. Za sprawą dekretu wydanego przez sioguna Hidetada Tokugawa, na mocy którego pod groźbą utraty życia wszyscy misjonarze mieli opuścić kraj, a praktykowanie i nauka religii zostały zakazane, musiał wyjechać^[2][6]. Przebywając w Manili napisał w języku japońskim między innymi: „Żywoty świętych” i „Wykłady nauki chrześcijańskiej”^[6]. Do ewangelizacji ochrzczonych przez siebie^[5] Japończyków powrócił w przebraniu^[1] w 1618 roku^[4]. Realizującego swoje powołanie misjonarza aresztowano na skutek donosu apostaty^[1]. Eskalacja prześladowań rozpętanych przez Iemitsu Tokugawę^[4] doprowadziła do egzekucji przeprowadzonej 4 grudnia 1623 roku na drodze z Edo do Meaco, w wyniku której spalono żywcem: jezuitę Hieronima de Angelis, nowicjusza Szymona Yempo i Franciszka Gálveza^[6].

Franciszek Gálvez był jednym z 205 męczenników japońskich beatyfikowanych 7 lipca 1867 roku w Rzymie przez papieża Piusa IX^[7][8]. Atrybutem męczennika jest palma^[3]. Dies natalis (4 grudnia) jest dniem, kiedy wspominany jest w Kościele katolickim^[3].

Zobacz też

• Kościół Asakusa
• męczennicy japońscy
• wolność religijna

Uwagi

1. Współcześnie Tokio.

Przypisy

1. Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy., 1992, s. 105. ISBN 83-85304-50-9.
2. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 427. ISBN 978-83-7318-736-8.
3. Beato Girolamo De Angelis (Degli Angeli) Martire in Giappone. 2002-10-23. [dostęp 2015-06-19]. (wł.).
4. Den salige Frans Gálvez. [dostęp 2015-06-19]. (norw.).
5. José Martínez Ortiz, A. Llin Cháfer: DIRECTORIO FRANCISCANO SANTORAL FRANCISCANO 4 de diciembre BEATO FRANCISCO GÁLVEZ (1578-1623). [dostęp 2015-06-19]. (hiszp.).Sprawdź autora:1 oraz 2.
6. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 436. ISBN 978-83-7318-736-8.
7. Martiri dichiarati Santi della Compagnia di Gesu'. [dostęp 2015-06-19]. (wł.).
8. Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy., 1992, s. 105. ISBN 83-85304-50-9.