Rozmieszczenie 7 fortów Maunsella u wschodniego wybrzeża AngliiForty wojsk lądowych (Red Sands)Fort marynarki (Knock John)Fort w czasach służby
Forty Maunsella – nazwa stosowana na określenie opancerzonych wież zlokalizowanych przy ujściach rzek: Tamizy i Medway u wybrzeża Wielkiej Brytanii, zbudowanych podczas II wojny światowej[1]. Były one obsadzone przez wojska lądowe i marynarkę, a nazwę wzięły od ich projektanta, Guya Maunsella. W czynnej służbie pozostawały do końca lat 50. Po tym, jak załogi wojskowe je opuściły, stały się m.in. w latach 60. siedzibami pirackich rozgłośni radiowych oraz nieuznawanego księstwa Sealand.
Forty Royal Navy
Forty Maunsella wykorzystywane były przez królewską marynarkę wojenną do obrony ujścia Tamizy przed nalotami Luftwaffe, jak również do obrony przed próbami zaminowania ujścia rzeki przez Niemców. W ich skład wchodziły 4 forty:
Rough Sands (HM Fort Roughs) (U1)
Sunk Head (U2)
Tongue Sands (U3)
Knock John (U4)
Są to budowle o konstrukcji żelbetowej, składające się z betonowego pontonu, na którym oparte były dwie cylindryczne kolumny z platformami, na których zamontowano karabiny i 40 mm działka przeciwlotnicze Boforsa oraz ciężkie działa przeciwlotnicze 94 mm. Pontony osadzono na piaszczystym dnie w 1942. Zapewniały one miejsce dla ok. 100 żołnierzy obsługi, a pojemność ich magazynów pozwalała na 5-tygodniową autonomiczność. Obecnie służą jako punkty orientacyjne dla żeglugi[2].
Forty obrony przeciwlotniczej
Inżynier Guy Maunsell zaprojektował też większe forty konstrukcji stalowej, stanowi je 7 platform obrony przeciwlotniczej wyposażonych w karabiny i 40 mm działka Bofors, a także w działa przeciwlotnicze 94 mm.
Na każdym z powyższych zainstalowano cztery karabiny przeciwlotnicze i dwa działka. W czasie wojny forty Tamizy zestrzeliły 22 samoloty i ok. 30 latających bomb[4].
W skład systemu fortów wchodziło też wiele innych fortów. Niektóre zostały wysadzone, zniszczone w wyniku kolizji ze statkiem lub zawaliły się wskutek sztormu. Większość opuszczona niszczeje do dziś[5].
Pirackie stacje radiowe
Kilka z fortów w połowie lat 60. stało się siedzibami pirackich rozgłośni radiowych. W 1964 powstało tu Radio Sutch, które wkrótce zmieniło nazwę na Radio City. Innymi stacjami były Radio Invicta (przemianowane na KING Radio, a następnie na Radio 390) oraz Radio Tower[6].
Sealand
W 1964 Paddy Roy Bates zamieszkał w forcie Roughs Tower, zakładając nielegalne Radio Essex, przemianowane następnie na BBMS – Britain’s Better Music Station. Zyskał on rozgłos po tym, jak ogłosił fort suwerennymKsięstwem Sealand, w 1975 ustanowił konstytucję, opracował flagę, herb i hymn. Księstwo od 1972 posiadało własną jednostkę monetarną – dolar sealandzki, które Roy Bates zamówił w mennicy, a także znaczki pocztowe. Premierem rządu został niemiecki prawnik Alexander Achenbach[7].
Przypisy
↑LenaL.SzymańskaLenaL., 9 najdziwniejszych miejsc na Ziemi, „Świat na dłoni” (12/2018), s. 44-45, ISSN2300-3723.
