Fort Tas-Silġ

Fort Tas-Silġ

Fort Tas-Silġ
Państwo	Malta
Lokalizacja	Marsaxlokk
Typ	Fort poligonalny
Data budowy	1879–1883
Data eksploatacji	1883–1960
Położenie na mapie Malty Fort Tas-Silġ
Położenie na mapie Morza Śródziemnego Fort Tas-Silġ
35°50′24″N 14°33′25″E

Fort Tas-Silġ (wcześniej pisany jako Fort Ta Silc^[1], malt. Il-Fortizza tas-Silġ) to fort poligonalny w Marsaxlokk na Malcie. Został zbudowany przez Brytyjczyków w latach 1879–1883. Posadowiony jest na wysokim miejscu nabrzeżnego końca Delimara Point, ponad zatoką il-Ħofra-ż-Żgħira. Jego podstawową funkcją było kierowanie zmasowanym ogniem artyleryjskim z pobliskiego Fortu Delimara.

Był częścią łańcucha fortyfikacji, które w zamierzeniu miały ochraniać port Marsaxlokk. Pozostałe ‘ogniwa’ tego łańcucha to: Fort Delimara na brzegu Delimara Point, północnego ramienia zatoki Marsaxlokk, Fort San Lucian na Kbira Point, Fort Benghisa na Benghisa Point oraz Bateria Pinto i Bateria Ferretti na brzegu zatoki.

Około 300 metrów na północ od Fortu Tas-Silġ znajduje się Bateria św. Pawła, znacznie mniejsze umocnienie w stylu poligonalnym, w mocno zniszczonym stanie.

Historia

Kamień węgielny Fortu Tas-Silġ położono w roku 1879, budowę ukończono w roku 1883.^[2] Fort ten jest klasycznym przykładem fortu poligonalnego, posiada podziemne bloki koszarowe i magazyny, a także obszerny plac musztry/parad. Fort jest otoczony rowem obronnym, a wejście było ochraniane przez posterunki karabinowe z jednej strony oraz most wiodący do bramy.

Wygląd fortu oraz jego lokalizacja były krytykowane przez wielu inżynierów wojskowych. Jego uzbrojenie w sześć dział RML 64/64(inne języki) było kilkakrotnie zmieniane, zanim zostało usunięte w roku 1903.

W latach 1950. fort był używany przez RAF (100. Jednostka Sygnalizacyjna). W tym czasie maskotką jednostki był pies Dodger. Jego następcą był pies Rusty, później suka Scrubber, która urodziła 14 szczeniaków; wszystkie znalazły dom gdzieś na Malcie^[3]. Jedna z trzech anten radiowych w obozie była przedstawiona w filmie z 1953 roku The Malta Story(inne języki).

W roku 1960 fort został ostatecznie wycofany z użycia militarnego i przekazany władzom cywilnym.

Współcześnie

Od roku 1991 fort jest wynajmowany Island Sanctuary jako schronisko dla psów.^[4] Schronisko płaci rządowi za wynajem fortu €232 rocznie^[5].

Wartownia i rów obronny od strony wybrzeża są w dobrym stanie, lecz wewnętrzna ściana północnego odcinka rowu jest w znacznym stopniu zniszczona.

W roku 2015 fort został zakwalifikowany jako możliwe miejsce na kampus dla mającego powstać American University of Malta. Nie został jednak wybrany, a kampus będzie rozdzielony pomiędzy Dok nr 1 w Cospicua a Żonqor Point w Marsaskala^[6].

Galeria

• 
  Skarpa i rów obronny
• 
  Wartownia i rampa dojazdowa
• 
  Kaponiera
• 
  Obsunięta skarpa
• 
  Skarpa i rów obronny
• 
  Przeciwskarpa i kaponiera
• 
  Rów obronny przy wartowni
• 
  Logo The Island Sanctuary
• 
  Widok z fortu

Przypisy

1. Dennis Angelo Castillo: The Maltese Cross: A Strategic History of Malta. Greenwood Publishing Group, 2006, s. 135. ISBN 0-313-32329-1. (ang.).
2. „Delimara Gas and Power Combined Cycle Gas Turbine and Liquefied Natural Gas receiving, storage and re-gasification facilities – Environmental Impact Assessment – Appendix Two Volume One”. mepa.org.mt. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-29)]. (PDF). MEPA.ERSLI Consultants Ltd z upoważnienia Enemalta Corporation, s. 26–28. (20.12.2013). (ang.).
3. Martin Debattista „Adopt a beautiful abandoned dog”. Times of Malta (23.12.2012). Dostęp 31 Gru 2014 (ang.).
4. „About us”. The Island Sanctuary. Dostęp 31 Gru 2014 (ang.).
5. James Debono „Benghajsa fort to be returned to government”. Malta Today (21.12.2011). Dostęp 31 Gru 2014 (ang.).
6. „'American’ University to occupy Dock 1 buildings and reduced Zonqor site”. Times of Malta (20.08.2015). Dostęp 20 Sie 2015 (ang.).