Florian Skulski
Florian Skulski (2011)
|
Data i miejsce urodzenia
|
11 grudnia 1936 Skomorochy
|
Data i miejsce śmierci
|
1 lutego 2019 Gdańsk
|
Typ głosu
|
baryton
|
Gatunki
|
opera
|
Zawód
|
śpiewak, reżyser operowy, nauczyciel akademicki
|
Odznaczenia
|
|
|
Florian Skulski (ur. 11 grudnia 1936 w Skomorochach, zm. 1 lutego 2019 w Gdańsku[1][2]) – polski śpiewak (baryton), solista Opery Bałtyckiej, związany także z bydgoską Operą Nova w latach 70., 80. i 90. XX w.
Życiorys
Urodził się na Kresach Wschodnich[3] jako syn Franciszka[4]. W 1955 r. ukończył Technikum Przemysłowo-Mechaniczne we Włocławku i po maturze przeniósł się do Gdańska[3]. W Gdańsku ukończył Państwową Średnią Szkołę Muzyczną w klasie śpiewu solowego (1964)[5], następnie śpiew solowy w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie prof. Barbary Iglikowskiej (1970)[6]. W 1959 r. zadebiutował na scenie Opery Bałtyckiej w Gdańsku rolą Walentego w operze Faust Charlesa Gounoda. Z operą na Wybrzeżu był stale związany. W latach 70., 80. i 90. XX w. występował gościnnie w Operze i Operetce bydgoskiej, śpiewając m.in. partie Figara w Cyruliku sewilskim Gioacchina Rossiniego (1974 i 1984), Rigoletcie (1988) i Germonta w Traviacie Giuseppe Verdiego (1988–1991). W tych dwóch rolach w operach Verdiego towarzyszył bydgoskiemu zespołowi podczas holenderskiego tournée w 1990 r., a także innym operom w Polsce: gdańskiej, warszawskiej i bytomskiej. Uznawany był za jednego z najlepszych polskich barytonów. W drugiej połowie lat. 90. wystąpił dwukrotnie w premierowych przedstawieniach Opery Nova na scenie budującego się gmachu. Był to Straszny dwór Stanisława Moniuszki (1994), w którym zaśpiewał partię Miecznika, oraz Nabucco G. Verdiego, gdzie wykreował tragiczną postać tytułowego bohatera opery.
Występował także w Teatrze Wielkim w Poznaniu, oraz w Teatrze Bolszoj w Moskwie, w teatrach Niemiec, Belgii, Danii, Finlandii, Włoch, Francji, Grecji, Austrii, Bułgarii, Holandii, Luksemburga[7].
Jego dorobek artysty obejmuje kilkadziesiąt ról operowych. Zajmował się także reżyserią, m.in. na scenie Opery Bałtyckiej zainscenizował operę Gaetano Donizettiego Faworyta oraz Cyrulika sewilskiego G. Rossiniego.
Laureat Międzynarodowych Konkursów Wokalnych w Genewie i Tuluzie oraz Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki w Warszawie[7].
Był pedagogiem Akademii Muzycznej w Gdańsku, w której do 2015 r. wykładał śpiew solowy na stanowisku profesora nadzwyczajnego[3][8].
Zmarł w Gdańsku, pochowany 21 lutego 2021r. na cmentarzu Oliwskim (kwatera Kolumbarium VI-C-12)[9].
Ordery i odznaczenia
Nagrody
- Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (1984)[12]
- Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (1999)[13]
- Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy artystycznej oraz z okazji jubileuszu 75. urodzin (2011)[13]
- Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 55-lecia pracy artystycznej (2014)[13]
Przypisy
- ↑ Odszedł Florian Skulski, solista Opery Bałtyckiej, jeden z najlepszych polskich barytonów. Miał 83 lata. radiogdansk.pl, 2019-02-01. [dostęp 2019-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-02)].
- ↑ Florian Skulski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2019-02-12] .
- ↑ a b c AdamA. Czopek AdamA., Skulski Florian, król polskich barytonów [online], 2 maja 2024 [dostęp 2024-10-18] (pol.).
- ↑ a b M.P. z 1999 r. nr 15, poz. 204 „za wybitne zasługi dla kultury polskiej”.
- ↑ Strona internetowa Zespołu Szkół Muzycznych w Gdańsku-Wrzeszczu – Absolwenci klasy śpiewu. [dostęp 2012-05-06].
- ↑ Absolwenci 50-lecia Akademii Muzycznej w Gdańsku [dostęp 2024-10-18].
- ↑ a b c Gloria Artis dla Floriana Skulskiego [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-10-18] (pol.).
- ↑ Przew. kwal. II Florian Skulski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-05-10] .
- ↑ Wyszukiwarka Cmentarze w Gdańsku [online], cmentarze-gdanskie.pl [dostęp 2024-10-18] .
- ↑ a b Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2024-10-18] (pol.).
- ↑ Laureaci medalu księcia Mściwoja II [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-10-18] .
- ↑ Laureaci Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-10-18] .
- ↑ a b c Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-10-18] (pol.).
Bibliografia