Ewa Tyc-Karpińska

Ewa Tyc-Karpińska

Data i miejsce urodzenia	1941 Lublin
Alma Mater	Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Łodzi
Dziedzina sztuki	medalierstwo

Ewa Tyc-Karpińska (ur. 1941 w Lublinie) – medalierka, projektantka polskich monet^[1].

W 1966 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Łodzi^[1].

Od 1981 r. współpracuje z Narodowym Bankiem Polskim. Wykonała ok. 2000 projektów graficznych monet – do produkcji weszło ok. 200 monet – i ok. 100 projektów medali. Jest autorką rewersów wszystkich monet powszechnego obiegu (od 1 grosza do 5 złotych) wprowadzonych w wyniku denominacji złotego w 1995 r., a także dwóch awersów, tj. dwu- i pięciozłotówki. Wykonała pierwszą w Polsce monetę z achromatycznym hologramem 3D, oraz pierwszą na świecie monetę wykorzystującą technikę nanotechnologii, wyprodukowaną przez Mennicę Polską^[1].

W katalogu monet próbnych okresu PRL (1949–1990) jako projektantka jest wymieniana przy 41 numizmatach^[1].

Jej monety są sygnowane charakterystycznym monogramem mającym postać superpozycji liter E i T^[1].

Interesuje się astronomią. Posługując się danymi z obserwatorium kosmicznego Keplera została w 2012 r. współodkrywcą egzoplanety, 3,3 raza większej od Ziemi, która obiega w ciągu 284 dni gwiazdę KIC 10005758^[1].

Jest żoną Kazimierza Karpińskiego^[2].

Nagrody^[1]

• 1994 – srebrna moneta kolekcjonerska „Powstanie Warszawskie” zwyciężyła w konkursie monet w Nowym Jorku i otrzymała tytuł „Najbardziej inspirująca moneta świata"
• 1996 – na XIX Konferencji Dyrektorów Mennic bimetaliczna moneta powszechnego obiegu o nominale 5 złotych otrzymała tytuł: „Najlepsza technicznie moneta obiegowa”
• wybita stemplem lustrzanym w złocie i srebrze z okazji roku 2000 trzyczęściowa moneta o nominale 200 złotych w światowym konkursie monet w stolicy Australii, Canberze, zwyciężyła i otrzymała tytuł: „Najbardziej zaawansowana technicznie złota moneta kolekcjonerska proof”
• 2009 – na międzynarodowym konkursie monet kolekcjonerskich w Petersburgu moneta „Sybiracy” otrzymała I nagrodę za najlepsze walory artystyczne

Przypisy

1. JanuszJ. Parchimowicz JanuszJ., Polskie monety próbne 1949–1990 (Polska Rzeczpospolita Ludowa), wyd. I, Szczecin: Nefryt, 2018, s. 36, ISBN 978-83-87355-88-3 .
2. Łodzianie – 1975, „Odgłosy”, 18 grudnia 1975 .