Eugeniusz Marcin Ślepecki[1] (ur. 11 grudnia 1898 we Lwowie, zm. 19 kwietnia 1969 w Wolverhampton) – major piechoty Wojska Polskiego, przez władze emigracyjne w 1968 mianowany podpułkownikiem.
Życiorys
Urodził się 11 grudnia 1898 we Lwowie[2]. Był synem Jana. Po wybuchu I wojny światowej jako uczeń w wieku kilkunastu lat wstąpił do Legionów Polskich i służył w 4 pułku piechoty w szeregach III Brygady. U kresu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego i brał udział w obronie Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej[2]. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany na stopień porucznika piechoty w korpusie oficerów zawodowych sanitarnych ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4][5]. W latach 20. był oficerem 51 pułku piechoty w garnizonie Brzeżany[6][7][8]. Został awansowany na stopień majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932[9]. W 1932 był oficerem w Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie[10]. Z dniem 8 czerwca 1933 został przeniesiony z DOK VI do 19 pułku piechoty we Lwowie na stanowisko dowódcy batalionu[11]. W 1939 był II zastępcą dowódcy 26 Pułku Piechoty w Gródku Jagiellońskim.
Od 1937 do 1938 sprawował stanowisko prezesa zarządu klubu sportowego LKS Pogoń Lwów, w tym jego sekcji piłki nożnej[12].
Po wybuchu II wojny światowej 1939 podczas kampanii wrześniowej był dowódcą batalionu marszowego 26 pułku piechoty oraz uczestniczył w obronie Lwowa jako dowódca wschodniego odcinka obrony[13][14]. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów i wywieziony do ZSRR. Był więziony w łagrach[2]. Na mocy układu Sikorski-Majski z 30 lipca 1941 odzyskał wolność, po czym wstąpił do formowanej Armii Polskiej w ZSRR gen. Władysława Andersa. Został pierwszym dowódcą 6 dywizyjnego batalionu strzeleckiego „Dzieci Lwowskich”, 15 kwietnia 1942 przemianowanego na 6 dywizjon rozpoznawczy „Dzieci Lwowskich”. Stanowisko pełnił do 8 października 1942. W 1968 roku został awansowany na podpułkownika[15].
Zmarł 19 kwietnia 1969 w Wolverhampton w Wielkiej Brytanii[2][16][17].
Ordery i odznaczenia
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 28, sprostowano imiona i datę urodzenia mjr. Ślepeckiego z „Eugeniusz Zbigniew ur. 11 listopada 1898” na „Eugeniusz Marcin ur. 11 grudnia 1898”.
- ↑ a b c d Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 15-16, s. 137, Czerwiec 1969. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 425.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 368.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 207.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 269.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 246.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 65.
- ↑ a b c Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 39.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 468.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 131.
- ↑ Lwowski klub sportowy "Pogoń" w roku 1937. Lwów: 1937, s. 7.
- ↑ Artur Leinwand: Obrona Lwowa we wrześniu 1939 roku. lwow.com.pl. [dostęp 2015-11-19].
- ↑ Iwan Parnikoza: Obrona Lwowa 1939 roku - mało znana karta historii Ukrainy. kresy.pl, 2012-05-12. [dostęp 2015-11-19].
- ↑ Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 2, Nr 4 z 30 czerwca 1969.
- ↑ Informacja o zmarłych: Eugeniusz Ślepecki. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-11-19].
- ↑ Slepecki. ancestry.co.uk. [dostęp 2015-11-19]. (ang.).
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
Bibliografia
.png){kind=small}
