|
| Data i miejsce urodzenia
|
22 listopada 1874
Oullins
|
| Data i miejsce śmierci
|
24 lutego 1914
okolice Paryża
|
| Wzrost
|
170 cm
|
| Dorobek medalowy
|
Reprezentacja  Francja
|
| Igrzyska olimpijskie
|
| brąz |
Londyn 1908 |
strzelectwo
(Karabin dow., 3 pos., 300 m, druż.)
|
| Mistrzostwa świata
|
| złoto |
Mediolan 1906 |
Karabin dow. leżąc, 300 m
|
| złoto |
Mediolan 1906 |
Karabin dow., 3 pos., 300 m
|
| srebro |
Mediolan 1906 |
Karabin dow., 3 pos., 300 m, druż.
|
| srebro |
Zurych 1907 |
Karabin dow. leżąc, 300 m
|
| srebro |
Camp Perry 1913 |
Karabin dow., 3 pos., 300 m, druż.
|
| brąz |
Bruksela 1905 |
Karabin dow. leżąc, 300 m
|
| brąz |
Bruksela 1905 |
Karabin dow., 3 pos., 300 m, druż.
|
| brąz |
Zurych 1907 |
Karabin dow., 3 pos., 300 m, druż.
|
|
Eugène Jean François Balme (ur. 22 listopada 1874 w Oullins, zm. 24 lutego 1914 w okolicach Paryża) – francuski strzelec, medalista olimpijski, mistrz świata.
Życiorys
Pracował jako inżynier w Thomson-Houston Electric Company.
Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900 wystąpił w pistolecie szybkostrzelnym z 25 metrów, w którym zdobył brązowy medal z wynikiem 57 punktów. Obecnie MKOl nie uznaje tej konkurencji jako olimpijskiej[1][2][3]. Turniej w Paryżu był jednocześnie mistrzostwami świata, więc medaliści olimpijscy zostawali automatycznie medalistami mistrzostw świata. Nie tyczy się to jednak zawodników startujących w trapie i pistolecie szybkostrzelnym[4].
Ponownie na igrzyskach pojawił się osiem lat później w Londynie. Zdobył brązowy medal drużynowo w karabinie dowolnym w trzech postawach z 300 metrów (lepszy wynik we francuskiej drużynie miał jedynie Léon Johnson)[5]. Miejsce tuż za podium zajął także w ostatniej konkurencji olimpijskiej, w której rywalizował – był czwarty w karabinie wojskowym drużynowo (uzyskał czwarty wynik w drużynie)[6].
Balme zdobył w swojej karierze osiem medali mistrzostw świata, wszystkie w karabinie. Jedyne tytuły mistrzowskie wywalczył indywidualnie na zawodach w 1906 roku, kiedy wygrał w karabinie dowolnym leżąc z 300 metrów (340 punktów) i w karabinie dowolnym w trzech postawach z 300 metrów (967 punktów). W pierwszej z tych konkurencji był jeszcze wicemistrzem świata w 1907 roku, oraz brązowym medalistą w 1905 roku. Pozostałe podia osiągnął w drużynowym strzelaniu z karabinu dowolnego w trzech postawach z 300 metrów[4].
W wyniku ataku neurastenii popełnił samobójstwo w swoim domu, używając do tego celu dwóch pistoletów.
Osiągnięcia
Wyniki olimpijskie
Medale mistrzostw świata
Opracowano na podstawie materiałów źródłowych:[4][7][8]
| Mistrzostwa
|
Konkurencja
|
Wynik
|
Miejsce
|
| Bruksela 1905
|
Karabin dowolny leżąc, 300 m
|
339 punktów
|
3
|
| Bruksela 1905
|
Karabin dowolny, trzy postawy, 300 m, drużynowo
|
4548 punktów (druż.)
|
3
|
| Mediolan 1906
|
Karabin dowolny, trzy postawy, 300 m
|
967 punktów
|
1
|
| Mediolan 1906
|
Karabin dowolny leżąc, 300 m
|
340 punktów
|
1
|
| Mediolan 1906
|
Karabin dowolny, trzy postawy, 300 m, drużynowo
|
4694 punkty (druż.)
|
2
|
| Zurych 1907
|
Karabin dowolny leżąc, 300 m
|
349 punktów
|
2
|
| Zurych 1907
|
Karabin dowolny, trzypostawy, 300 m, drużynowo
|
4651 punktów (druż.)
|
3
|
| Camp Perry 1913
|
Karabin dowolny, trzy postawy, 300 m, drużynowo
|
4767 punktów (druż.)
|
2
|
Przypisy
Bibliografia
