Eufrozyna opolska

Eufrozyna opolska

księżna kujawska i pomorska
Dane biograficzne
Dynastia	Piastowie
Data urodzenia	między 1228 a 1230
Data śmierci	4 listopada zap. 1292
Miejsce spoczynku	zap. kościół dominikanów w Brześciu Kujawskim
Ojciec	Kazimierz I opolski
Matka	Wiola
Mąż	Kazimierz I kujawski
Dzieci	Władysław I Łokietek Kazimierz II łęczycki Siemowit dobrzyński Eufemia kujawska
Mąż	Mściwoj II

Eufrozyna opolska (ur. między 1228 a 1230, zm. 4 listopada zap. 1292) – księżna kujawska, a następnie pomorska z dynastii Piastów, córka księcia opolsko-raciborskiego Kazimierza I i Wioli.

Życiorys

Między 1257 a 1259^[1] wyszła za mąż za księcia kujawskiego Kazimierza I. Eufrozyna urodziła czworo dzieci:

• Władysława I Łokietka, późniejszego króla polskiego,
• Kazimierza II, księcia łęczyckiego
• Siemowita, księcia dobrzyńskiego,
• Eufemię, żonę księcia halickiego i włodzimierskiego Jerzego Lwowica z dynastii Rurykowiczów.

Według opisu Kroniki wielkopolskiej w 1261, chcąc zapewnić następstwo w księstwie swoim synom, próbowała otruć pasierbów, synów Kazimierza z poprzedniego małżeństwa: Leszka Czarnego i Ziemomysła, co stało się przyczyną ich buntu^[2]. Po śmierci męża, zmarłego 14 grudnia 1267 Eufrozyna objęła rządy regencyjne w dzielnicach, które przypadły w spadku jej nieletnim synom.

Prawdopodobnie pod koniec września lub krótko po 20 października 1275^[3], być może w Świeciu^[3], Eufrozyna wyszła ponownie za mąż za księcia gdańskiego Mściwoja II. Drugie małżeństwo Eufrozyny było bezpotomne. Najprawdopodobniej z powodu złych stosunków małżeńskich Mściwoj zaczął zdradzać Eufrozynę. Istnieje teza, jakoby jedną z kochanek Mściwoja była jego kuzynka Gertruda Samborówna^[4]. Następną nałożnicą Mściwoja została Sulisława, mniszka z klasztoru premonstratensek w Słupsku. Przed 13 maja 1288 doszło do rozwodu Mściwoja i Eufrozyny^[5].

Po rozwodzie z mężem Eufrozyna zamieszkała u synów na Kujawach. Zmarła 4 listopada, najprawdopodobniej w 1292 i została pochowana w Brześciu Kujawskim, zapewne w kościele dominikanów^[6].

Przypisy

1. K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 63.
2. O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 2005, s. 522.
3. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, s. 269.
4. Hipotezę tę wysunął Błażej Śliwiński (zob. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, s. 270).
5. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, s. 270.
6. K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 64.

Bibliografia

• OswaldO. Balzer OswaldO., Genealogia Piastów, JanJ. Tęgowski, Kraków: Wydawnictwo Avalon, 2005, s. 522–526, ISBN 83-918497-0-8, OCLC 836274542 .
• Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, wyd. II, Wydawnictwo Avalon, Kraków 2007, ISBN 978-83-60448-28-1, s. 513–515.
• Jasiński K., Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Wydawnictwo Historyczne, Poznań – Wrocław 2001, ISBN 83-913563-5-3, s. 63–65.
• EdwardE. Rymar EdwardE., Rodowód książąt pomorskich, Szczecin: Książnica Pomorska, 2005, s. 269–270, ISBN 83-87879-50-9, OCLC 69296056 .