Emilia Siwicka także Emilija Siwicka, Tekla Siwicka[1] (ur. 20 października 1841 w Neuborn, zm. 1910 w Krakowie) – kurierka w powstaniu styczniowym, polska działaczka narodowa, zakonnica, przełożona zakładu św. Kazimierza w Paryżu i Misji Katolickiej w Kukuszu.
Życiorys
Emilia Siwicka urodziła się 20 października 1841 roku w Neuborn na ziemi kurlandzkiej. Córka Juliusza i Anny z Oskierków Siwickich[2][3]. Angażowała się w udzielanie pomocy powstańcom styczniowym. Była kurierem organizacji powstańczej z Wilna do Paryża, gdzie przekazywała zebrane pieniądze na zakup broni dla powstańców[1][3]. W pamiętnikach Jakuba Gieysztora wspomniane jest, że … W roku 1863 oddawała różne posługi powstańcom …[3].
W 1865 roku wstąpiła do zakonu sióstr miłosierdzia[1][3]. W latach 1892–1902 była przełożoną zakładu św. Kazimierza w Paryżu, gdzie opiekowała się polskimi dziećmi, weteranami z powstania i emigrantami z Polski[4]. Następnie była przełożoną misji katolickiej w Kukusz[3], tam zajmowała się sierotami, uchodźcami i rannymi[5].
Zmarła w 1910 roku w Krakowie[2].
Przypisy
- ↑ a b c MariaM. Bruchnalska MariaM., Ciche bohaterki:udział kobiet w powstaniu styczniowym, t. 1, Miejsce Piastowe: Wydaw.Tow. św. Michała Archanioła, 1933, s. 326-329 .
- ↑ a b Emilia Siwicka [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2019-03-26] .
- ↑ a b c d e JakubJ. Gieysztor JakubJ., Pamiętniki z lat 1857-1865 poprzedzone wspomieniami osobistemi Tadeusza Korzona oraz opatrzone przedmową i przypisami. TadeuszT. Korzon, t. 2, Wilno: Księg. Stowarz. Nauczycielstwa Polskiego, 1921, s. 60-61,215,281 .
- ↑ JerzyJ. Szczepański JerzyJ., Weterani powstań narodowych w Zakładzie św. Kazimierza w Paryżu, Wydawnictwo DiG, 2011, s. 27,44, ISBN 83-7181-675-8 .
- ↑ Z Macedonji, [w:] Zorza :pismo niedzielne poświęcone dla ludu miejskiego i wiejskiego; w części ilustrowane.R.38 Nr 29, Warszawa: Józef Grajnert, 16 lipca 1903, s. 686,687 .
