Elsa Devassoigne

Elsa Devassoigne

Data i miejsce urodzenia	12 października 1969 Schœlcher
Wzrost	170 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska śródziemnomorskie złoto Ateny 1991 sztafeta 4 × 400 m złoto Narbona 1993 bieg na 400 m srebro Bari 1997 sztafeta 4 × 400 m Mistrzostwa Europy juniorów srebro Birmingham 1987 sztafeta 4 × 100 m

Elsa Devassoigne (ur. 12 października 1969 w Schœlcher^[1][2]) – francuska lekkoatletka, sprinterka, mistrzyni igrzysk śródziemnomorskich, dwukrotna olimpijka.

Życiorys

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Anne Leseur, Cécile Peyre, Devassoigne i Odiah Sidibé) i została zdyskwalifikowana w finale biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1987 w Birmingham^[3]. Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach świata juniorów w 1988 w Greater Sudbury^[4]. Startując w konkurencji seniorów zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na halowych mistrzostwach świata w 1991 w Sewilli^[5].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Devassoigne, Véronique Poulain, Francine Landre i Fabienne Ficher) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1991 w Atenach^[6][7]. Odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie^[1]. Startując w reprezentacji Europy zajęła 5. miejsce w biegu na 400 metrów i 7. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Devassoigne, Ester Goossens, Kathrin Lüthi i Monica Westén) w zawodach pucharu świata w 1992 w Hawanie^[8].

Zwyciężyła w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1993 w Narbonie (na tych igrzyskach nie rozgrywano biegu sztafetowego 4 × 400 metrów kobiet)^[9], a w zawodach superligi pucharu Europy w 1993 w Rzymie zajęła w tej konkurencji 2. miejsce^[10]. Zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie^[11].

Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie^[1]. Zdobyła srebrny medal w tej konkurencji (sztafeta francuska biegła w składzie: Marie-Louise Bévis, Sophie Domenech, Marie-Line Scholent i Devassoigne) oraz zajęła 6. miejsce w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1997 w Bari^[12].

Była mistrzynią Francji w biegu na 400 metrów w 1992 i 1996 oraz brązową medalistką na tym dystansie w 1993, a w hali wicemistrzynią w tej konkurencji w 1991 i brązową medalistką w 1990^[13][14].

Przez pewien czas była żoną brytyjskiego lekkoatlety Rogera Blacka^[1].

Rekordy życiowe

Rekordy życiowe Devassoigne^[2][15]:

• bieg na 400 metrów – 51,75 s (2 sierpnia 1992, Barcelona)
• bieg na 400 metrów (hala) – 53,66 s (17 lutego 1991, Liévin)

Przypisy

1. Elsa Devassoigne [online], olympedia.org [dostęp 2022-11-03]  (ang.).
2. ELSA DEVASSOIGNE [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-04]  (fr.).
3. U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 182–183, 185–186 [dostęp 2022-11-04]  (ang.).
4. World Junior Championships 1988 [online], wjah.co.uk [dostęp 2022-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31]  (ang.).
5. World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 [online], World Athletics, s. 177 [dostęp 2022-11-04]  (ang.).
6. GérardG. Dupuy GérardG., Jeux méditerranéens [online], cdm.athle, 5 lipca 2022, s. 4 [dostęp 2022-11-04]  (fr.).
7. 1991 – Athènes (GRE), (11 juin – 12 juillet) [online], cijm.org.gr, s. 8 [dostęp 2022-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-28]  (fr.).
8. 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 63, 87 [dostęp 2022-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26]  (ang.).
9. 1993 – Agde Languedoc-Roussillon (FRA), (16/27 Juin) [online], cijm.org.gr, s. 5 [dostęp 2022-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-24]  (fr.).
10. European Cup A Final and Super League (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2022-11-04]  (ang.).
11. World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 281, 400–401 [dostęp 2022-11-04]  (ang.).
12. 1997 – Bari (ITA), (13/25 juin) [online], cijm.org.gr, s. 6, 8 [dostęp 2022-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-23]  (fr.).
13. GérardG. Dupuy GérardG., Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 13 czerwca 2022, s. 230 [dostęp 2022-11-04]  (fr.).
14. GérardG. Dupuy GérardG., Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998 [online], cdm.athle.com, 5 maja 2022, s. 3, 43, 96, 196 [dostęp 2022-11-04]  (fr.).
15. Elsa Devassoigne w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-04].

Bibliografia

• Elsa Devassoigne w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-04].
• ELSA DEVASSOIGNE [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-04]  (fr.).