Elektrownię zbudowała General Public Utilities Corporation, później GPU Inc., a zarządzała nią Metropolitan Edison Company (Met-Ed), firma zależna od GPU. Po wypadku w reaktorze TMI-2, właścicielem i zarządcą zakładu została nowa firma zależna od GPU Inc., GPU Nuclear (GPUN). GPUN użytkował reaktor nr 1 do 1998, kiedy to odsprzedano elektrownię firmie AmerGen Energy Corporation, spółkę joint venture firm Philadelphia Electric Company Energy Inc. (PECO Energy) i British Energy Group Plc. Udziały PECO w AmerGen stały się własnością Exelon Corporation w roku 2000 po tym, jak PECO połączyło się z Unicom Corporation. Exelon wykupił udziały British Energy w 2003, po czym przekazał własność i zarząd nad elektrownią do swojego oddziału zajmującego się energetyką jądrową, Exelon Nuclear.
Uszkodzony i nieczynny reaktor nr 2 pozostał własnością GPU do roku 2001, wtedy to GPU zostało wchłonięte przez First Energy Corporation. First Energy pozostaje właścicielem TMI-2, ale utrzymanie i obsługę nieczynnego bloku zlecał właścicielom pozostałej części elektrowni, firmie AmerGen Energy, w latach 2001–2003, i Exelon Nuclear, od roku 2003.
TMI-1 jest ciśnieniowym reaktorem wodnym o mocy 850 MW (pierwotnie 816 MW), wyprodukowanym przez Babcock & Wilcox. Do sieci został włączony 19 kwietnia 1974. Oryginalnie posiadał licencje na pracę przez 40 lat (do 19 kwietnia 2014), którą w 2009 r. przedłużono o kolejne 20 lat, do 19 kwietnia 2034[2]. Podczas wypadku w TMI-2, reaktor nr 1 był wyłączony na czas załadunku nowego paliwa. Wrócił do pracy dopiero w październiku 1985, po serii komplikacji natury technicznej i prawnej.
2 listopada 2006, o godz. 13:35 EST, doszło do automatycznego wyłączenia się reaktora. Automaty wyłączyły reaktor po napłynięciu nieoczekiwanych danych z wadliwego urządzenia monitorującego reaktor. Jeden z pracowników elektrowni został ranny, w wyniku próby panicznej ucieczki z terenu elektrowni.
19 września 2019 roku operator elektrowni, firma Exelon Generation ogłosiła rozpoczęcie procesu wygaszania reaktora nr 1[1].
Prezydent Carter wizytuje elektrownię kilka dni po wypadku, 1979
TMI-2, bliźniaczy do TMI-1, do sieci został włączony w grudniu 1978. Pracował zaledwie 90 dni, gdy w marcu 1979, w wyniku największej w USA katastrofy w cywilnej elektrowni jądrowej, doszło do jego częściowego stopienia.
