Ed Belfour w barwach Leksands IF (2008)
|
Data i miejsce urodzenia
|
21 kwietnia 1965 Carman
|
Obywatelstwo
|
Kanada
|
Pozycja
|
bramkarz
|
Uchwyt
|
lewy
|
Ed John Belfour (ur. 21 kwietnia 1965 w Carman, Manitoba, Kanada) – były kanadyjski hokeista. Reprezentant Kanady. Olimpijczyk.
Kariera
Wieloletni zawodnik w lidze NHL, szczególnie w Chicago Blackhawks. Później występował w Dallas Stars (gdzie w sezonie 1998/1999 zdobył Puchar Stanleya), San Jose Sharks, Toronto Maple Leafs i Florida Panthers. W ostatnim sezonie występował w szwedzkim klubie Leksands IF, po czym w 2008 roku zakończył karierę zawodniczą.
9 kwietnia 2007 roku Belfour oraz jego kolega z drużyny Florida Panthers, Ville Peltonen zostali aresztowani po tym, jak nie chcieli opuścić klubu będąc pod wpływem alkoholu. Belfour został wypuszczony za kaucją 1500 dolarów amerykańskich.
Uczestniczył w turniejach Canada Cup w 1991 oraz na zimowych igrzyskach olimpijskich 2002.
Jego syn Dayn (ur. 1989) także jest bramkarzem hokejowym[1].
W sezonie NHL (2009/2010) Ed Belfour był trenerem bramkarzy w klubie St. Louis Blues. Od sezonu 2012/2013 jest jednym ze współwłaścicieli klubu Allen Americans występującego w Central Hockey League (wraz z nim także inny były hokeista, Mike Modano)[2][3].
Sukcesy i wyróżnienia
- Reprezentacyjne
- Klubowe
- Mistrzostwo NCAA: 1987
- Presidents’ Trophy: 1991 z Chicago Blackhawks
- Clarence S. Campbell Bowl: 1992 z Chicago Blackhawks, 1999, 2000 z Dallas Stars
- Mistrz dywizji NHL: 1990, 1991, 1993 z Chicago Blackhawks, 1998, 1999, 2000, 2001 z Dallas Stars
- Mistrz konferencji NHL: 1992 z Chicago Blackhawks, 1999, 2000 z Dallas Stars
- Presidents’ Trophy: 1998, 1999 z Dallas Stars
- Puchar Stanleya: 1999 z Dallas Stars
- Indywidualne
- Wyróżnienia
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne: