Dzwonek: pismo dla ludu

Dzwonek

pismo dla ludu

Częstotliwość	co 10 dni
Państwo	Austro-Węgry
Adres	Lwów
Wydawca	Edward Józef Winiarz
Tematyka	społeczno-kulturalna
Język	polski
Pierwszy numer	1 lipca 1859
Ostatni numer	1872
Redaktor naczelny	Bruno Bielawski
Stali współpracownicy	Walery Łoziński, Ludwik Wolski, Juliusz Starkel, Teofil Lenartowicz
Średni nakład	1200[1] egz.
Format	23 cm

Dzwonek^[2]: pismo dla ludu – czasopismo społeczno-kulturalno-oświatowe ukazujące się we Lwowie w latach 1859-1872 (Nr 1 – 1 lipca 1859) finansowane przez lwowskiego radnego, drukarza i wydawcę Edwarda Winiarza. Pierwszym redaktorem naczelnym został Bruno Bielawski. Do stałych współpracowników należeli^[1]: Walery Łoziński, Władysław Łoziński, Mieczysław Romanowski, Ludwik Wolski, Jan Kanty Turski, Ludwika Leśniowska, Paulina Wilkońska, Juliusz Starkel, Teofil Lenartowicz publikował wiersze^[3]. W 1875 roku wznowił pismo w Tarnowie o. Berard Bulsiewicz.

Kolejnymi redaktorami naczelnymi Dzwonka byli^[4]: od 1860 Juliusz Starkel przy współpracy Walerego Łozińskiego, od 1862 Bernard Kalicki, od 1866 Władysław Łoziński.

Przypisy

1. Kazimierz Olszański. Prasa galicyjska wobec Powstania Styczniowego. „Prace Komisji Nauk Historycznych”. 35, s. 256, 1975. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. ISSN 0079-3388. 
2. Dzwonek: pismo dla ludu, Lwów: Edward Józef Winiarz, 1859, OCLC 297571732  (pol.). Brak numerów stron w książce
3. za wstępem do: Gawędy i powieści Brunona Bielawskiego i Walerego Łozińskiego. Lwów: Nakładem Macierzy Polskiej, 1899, s. 2-7. OCLC 292148166.
4. Julian Krzyżanowski: Literatura polska : przewodnik encyklopedyczny. T. 1: A - M. Warszawa: PWN, 1984, s. 702. ISBN 83-01-01520-9.

Linki zewnętrzne

• Wydania czasopisma w bibliotece Polona