M/NGTx – seria przegubowych, częściowo niskopodłogowych wagonów tramwajowych o udziale niskiej podłogi wynoszącym od 63% do 70%.
Konstrukcja
M/NGTx to trójczłonowe, częściowo niskopodłogowe, jedno- lub dwukierunkowe, przegubowe wagony tramwajowe. Wyprodukowane wersje są normalnotorowe lub wąskotorowe. Możliwe było także dostosowanie wózków do niestandardowego rozstawu szyn (1458 mm w przypadku Lipska).
Oznaczenie
Część tramwajów oznaczono zgodnie z następującym schematem[1]:
Pierwsza litera nazwy oznacza:
M – wagon wąskotorowy
N – wagon normalnotorowy
Druga i trzecia w kolejności litera oznacza, że tramwaj jest przegubowy (GT – Gelenktriebwagen), natomiast trzecia w kolejności cyfra odpowiada liczbie osi:
6 – wagon sześcioosiowy
8 – wagon ośmioosiowy
Niektóre przedsiębiorstwa stosowały własne oznaczenia.
Modyfikacje
NGT6C
NGT6C w Kassel
W latach 1990–1994 do Kassel dostarczono 25 niskopodłogowych wagonów tramwajowych typu NGT6C[2]. Była to pierwsza generacja tramwajów z bezosiowymi wózkami pod środkowym członem[3]. W odróżnieniu od podobnych tramwajów dostarczanych w następnych latach do innych miast, tramwaje dla Kassel były zasilane nie napięciem przemiennym, lecz napięciem stałym. Tramwaje otrzymały numery z zakresu 451–475[4]. Były to także pierwsze seryjnie produkowane, częściowo niskopodłogowe niemieckie tramwaje[5]. W maju 2017 r. dwa wagony zostały zezłomowane w konsekwencji uszkodzeń powstałych w wyniku wykolejeń[4].
6NGTWDE
6NGTWDE w Rostocku
W latach 1994–1996 Rostock zakupił 40 normalnotorowych, niskopodłogowych wagonów tramwajowych z serii M/NGTx, którym nadano oznaczenie 6NGTWDE i przypisano serię numerów 651–690[6].
W 1990 r. przedsiębiorstwo transportowe Bogestra z Bochum zamówiło 42 wagony tramwajowe typu MGT6D (miejscowe oznaczenie NF6D). Dostawy trwały w latach 1992–1994, a tramwajom nadano numery taborowe z zakresu 401–442[7].
W nocy z 11 na 12 kwietnia 2017 r. sprowadzono do Łodzi jeden tramwaj typu NF6D celem jego przetestowania na torowiskach łódzkiego systemu tramwajowego[8]. Po zakończeniu jazd próbnych, w lutym 2018 r. MPK Łódź podjęło decyzję o rozpisaniu przetargu na dostawę kolejnych tramwajów. Przetarg na 32 używane, częściowo niskopodłogowe wagony tramwajowe (z opcją na zakup kolejnych 2 egzemplarzy) rozstrzygnięto na korzyść bochumskiego przewoźnika Bogestra, z którym zawarto umowę o wartości 3 mln 150 tys. euro[9]. W lutym 2020 r. przedstawiono plany dotyczące modernizacji tramwajów, które zakładają zmianę malowania na łódzkie, modernizację napędu, pulpitu sterowniczego oraz oświetlenia, a także montaż rampy dla wózków oraz systemu informacji pasażerskiej[10].
Pozostałe miasta
Tramwaje oznaczone jako NF6D kursują także w miastach Mülheim an der Ruhr (4 egzemplarze) i Oberhausen (6 egzemplarzy).
MGT6D
MGT6D w HalleMGT6D w Erfurcie
Halle
Pierwszy tramwaj typu MGT6D zakupiono w 1992 r., natomiast kolejny w 1994 r. Te dwa wagony zostały wyprodukowane w zakładach Duewag oraz Siemens. Kolejne 60 wagonów typu MGT6D powstało już w zakładach Bombardier, Siemens i Adtranz. Ich dostawy rozpoczęły się w 1996 r. i zakończyły w 2001 r.[11]
Erfurt
W 1994 r. do Erfurtu dostarczono pierwsze wąskotorowe, częściowo niskopodłogowe wagony tramwajowe typu MGT6D. Decyzję o zakupie tramwaju poprzedziło wypożyczenie podobnego tramwaju od przedsiębiorstwa transportowego HAVAG z miasta Halle (Saale). Cena jednego tramwaju wynosiła 3,3 mln DM[12]. Dostawy tramwajów typu MGT6D zakończono w 1998 r. Początkowo tramwaje nie mogły obsługiwać wszystkich linii, ponieważ istniała konieczność przebudowy niektórych torowisk, np. odcinka między Fischmarkt i Domplatz. W latach 2011–2015 tramwaje przeszły modernizację polegającą na montażu systemu monitoringu, nowych komputerów pokładowych, wyświetlaczy LED, nowych przycisków otwierania drzwi oraz systemu Wi-Fi[13][14]. W Erfurcie w marcu 2020 r. eksploatowano 16 wagonów typu MGT6D (w tym 4 dwukierunkowe i 12 jednokierunkowych).
56 ośmioosiowych wagonów tramwajowych typu NGT8 (oznaczenie miejscowe: Typ 36) było pierwszą nowoczesną serią niskopodłogowych tramwajów w Lipsku. Tramwaje NGT8 wyprodukowało konsorcjum firm Duewag, Waggonbau Bautzen (DWA), ABB i Siemens, dostawy trwały w latach 1994–1998[15]. W porównaniu z podtypem MGT6D pojedyncze wózki bezosiowe zastąpiono wózkami z dwiema osiami.
R.1
W 1994 r. w zakładach Siemens i Duewag przewoźnik z Bonn zakupił 24 trójczłonowe, dwukierunkowe, częściowo niskopodłogowe tramwaje NGT6, które oznaczył jako typ R1.1[16]. Skrajne człony tramwaju zamontowane są na konwencjonalnych, dwuosiowych wózkach, natomiast środkowy człon opiera się na pojedynczych wózkach bezosiowych.
Przypisy
↑NGT8. l-nv.de. [dostęp 2020-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-16)]. (niem.).
.jpg)
.jpg)
