Drużynowe Mistrzostwa Europy Juniorów na Żużlu 2017
Drużynowe mistrzostwa Europy juniorów 2017 — dziesiąta edycja rozgrywek mających wyłonić najlepszą młodzieżową reprezentację żużlową w Europie. Obrońcami tytułu byli Polacy, którzy zwyciężali w pięciu poprzednich latach.
Zaplanowano dwa turnieje półfinałowe w Dyneburgu i Abensbergu, w których rywalizowało osiem zespołów. Zwycięzcy tych półfinałów oraz najlepsza drużyna z drugiego miejsca brali udział w finale rozegranym w Krośnie, gdzie czekali gospodarze — reprezentacja Polski.
W Dyneburgu zwyciężyli gospodarze — Łotysze. W drugim półfinale triumfowali Duńczycy, a drugie miejsce premiujące awans do finału przypadło reprezentacji Niemiec. Finał w Krośnie zakończył się zwycięstwem młodzieżowców z Polski, srebro zdobyli Duńczycy, a brąz reprezentanci Łotwy. Dla Polski był to ósmy tytuł mistrzowski w historii[1].
Półfinały
I półfinał — Dyneburg
Pierwszy półfinał został rozegrany 29 lipca w łotewskim Dyneburgu. W zawodach wzięły udział reprezentacje Łotwy, Rosji, Szwecji i Ukrainy. Opady deszczu opóźniły rozpoczęcie rywalizacji, a po przeprowadzeniu 10. wyścigów, deszcz był na tyle mocny, że zawody zakończono. Wyniki zostały zaliczone i zwycięzcami zostali gospodarze — Łotysze. Kolejne miejsca zajęli Szwedzi, Rosjanie i Ukraińcy[2].
Msc
|
|
Drużyna / Zawodnik
|
Biegi
|
Punkty
|
1
|
|
Łotwa
|
23
|
9. Oļegs Mihailovs 10. Davis Kurmis 11. Jevgeņijs Kostigovs 12. Artiom Trofimow 19. Daniił Kołodinski
|
(3,3,2) (1,2,2) (3,3) (2,2) ns
|
8
5
6
4
0
|
2
|
|
Szwecja
|
15
|
5. Joel Andersson 6. Joel Kling 7. Kenny Wennerstam 8. Alexander Woentin 18. Filip Hjelmland
|
(1,–) (1,w) (2,3,1) (1,0,3) (3)
|
1
1
6
4
3
|
3
|
|
Rosja
|
13
|
1. Iwan Bolszakow 2. Arsłan Fajzullin 3. Gleb Czugunow 4. Roman Łachbaum
|
(3,1) (2,u) (2,1,3) (t,w,1)
|
4
2
6
1
|
4
|
|
Ukraina
|
7
|
13. Andriej Rozaliuk 14. Wiktor Trofimow 15. Maksim Rososzczuk 16. Marko Łewiszyn 20. Witalij Kowal
|
(0,-,0) (3,2,d) (0,0) (0,2) (w)
|
0
5
0
2
0
|
Bieg po biegu:
- W. Trofimow, A. Trofimow, Andersson, Łachbaum (t)
- Kostigovs, Czugunow, Kling, Rozaliuk
- Mihailovs, Fajzullin, Woentin, Rososzczuk
- Bolszakow, Wennerstam, Kurmis, Łewiszyn
- Mihailovs, Łewiszyn, Kling (w/u), Łachbaum (w/u)
- Hjelmland, Kurmis, Czugunow, Rososzczuk
- Wennerstam, A. Trofimow, Fajzullin (u), Kowal (w/u)
- Kostigovs, W. Trofimow, Bolszakow, Woentin
- Woentin, Kurmis, Łachbaum, Rozaliuk
- Czugunow, Mihailovs, Wennerstam, W. Trofimow (d/st)
II półfinał — Abensberg
5 sierpnia rozegrano drugi półfinał w niemieckim Abensbergu. W rywalizacji wzięły udział zespoły Niemiec, Norwegii, Danii oraz Czech. Z dużą przewagą triumfowali młodzieżowcy z Danii, a gospodarze – Niemcy powalczyli z Czechami o drugie miejsce premiujące awansem do finału[3].
Msc
|
|
Drużyna / Zawodnik
|
Biegi
|
Punkty
|
1
|
|
Dania
|
50
|
9. Tim Soerensen 10. Kasper Andersen 11. Jonas Jensen 12. Mads Hansen 19. Andreas Lyager
|
(w/u,3,2,2,–) (2,–,3,2,3) (3,3,–,2,2) (3,2,3,–,3) (3,3,3,3)
|
7
10
10
11
12
|
2
|
|
Niemcy
|
32
|
1. Lukas Fienhage 2. Dominik Moeser 3. Richard Geyer 4. Daniel Spiller 17. Michael Härtel
|
(1,2,2,1,2) (3,1,1,1,–) (0,–,–,–,–) (1,2,1,3,w) (2,3,2,2,2)
|
8
6
0
7
11
|
3
|
|
Czechy
|
28
|
13. Eduard Krčmář 14. Patrik Mikel 15. Josef Novak 16. Filip Hajek 20. Zdeněk Holub
|
(2,3,2,3,3) (0,0,0,–,–) (2,–,–,1,1) (–,1,2,1,1) (3,u,w,3,0)
|
13
0
4
5
6
|
4
|
|
Norwegia
|
10
|
5. Glenn Moi 6. Truls Kamhaug 7. Espen Sundvor 8. Lars Figved 18. Lasse Frederiksen
|
(2,1,0,0,1) (–,0,1,0,0) (0,0,–,0,–) (1,–,0,–,0) (1,1,1,0,1)
|
4
1
0
1
4
|
Bieg po biegu:
- Hansen, Moi, Spiller, Mikel
- Jensen, Krčmář, Fredriksen, Geyer
- Moeser, Novak, Figved, Soerensen (w/su)
- Holub, Andersen, Fienhage, Sundvor
- Soerensen, Spiller, Hajek, Kamhaug
- Lyager, Härtel, Moi, Holub (u)
- Krčmář, Hansen, Moeser, Sundvor
- Jensen, Fienhage, Frederiksen, Mikel
- Andersen, Krčmář, Spiller, Figved
- Härtel, Soerensen, Frederiksen, Mikel
- Lyager, Hajek, Moeser, Moi
- Hansen, Fienhage, Kamhaug, Holub (w)
- Lyager, Härtel, Hajek, Frederiksen
- Spiller, Jensen, Novak, Sundvor
- Holub, Andersen, Moeser, Kamhaug
- Krčmář, Soerensen, Fienhage, Moi
- Lyager, Härtel, Holub, Frederiksen
- Andersen, Fienhage, Novak, Kamhaug
- Hansen, Härtel, Hajek, Figved
- Krčmář, Jensen, Moi, Spiller
Finał
Finał Drużynowych mistrzostw Europy juniorów zaplanowano na 19 sierpnia na stadionie MOSiRu w Krośnie. Przed rozpoczęciem zawodów, na krótko, pojawił się deszcz. Po pierwszej serii wyścigów opady powróciły, a tor stał się niebezpieczny do rywalizacji. Jury zawodów zakończyło zmagania po 5. gonitwach[4]. Nowy termin finału wyznaczono na 16 września.
Przed powtórzonym finałem w składach reprezentacji Polski oraz Danii doszło do zmian. Decyzją trenera Rafała Dobruckiego Jakub Miśkowiak zastąpił kontuzjowanego Maksyma Drabika, a z pozycji rezerwowego do głównego składu wskoczył Rafał Karczmarz. W reprezentacji Danii wymieniono trzech zawodników względem pierwotnego zestawienia. W składzie pojawili się Tim Soerensen, Mads Hansen i Kasper Andersen[5].
W czasie zawodów doszło do niebezpiecznego incydentu. W gonitwie 16. Mihailovs nie opanował motocykla, uderzył w bandę, a maszyna bez kontroli wjechała na murawę stadionu i uderzyła w baner reklamowy. Za reklamą znajdowało się stanowisko podprowadzających. Spiker zawodów w porę odsunął się z drogi motocykla. Nikt nie ucierpiał w zdarzeniu[6].
Finał zakończył się zwycięstwem reprezentacji Polski. Najskuteczniejszym zawodnikiem został Rafał Karczmarz, zdobywca 14 punktów. Na podium znaleźli się zawodnicy z Danii oraz Łotwy[1].
Msc
|
|
Drużyna / Zawodnik
|
Biegi
|
Punkty
|
1
|
|
Polska
|
45
|
Jakub Miśkowiak Dominik Kubera Bartosz Smektała Rafał Karczmarz Kacper Woryna
|
(–,1,–,–,–) (3,2,0,3,2) (2,1,2,3,3) (3,2,3,3,3) (3,3,w,3)
|
1
10
11
14
9
|
2
|
|
Dania
|
35
|
1. Tim Soerensen 2. Mads Hansen 3. Mikkel B. Andersen 4. Kasper Andersen 5. Frederik Jakobsen
|
(2,2,1,–,1) (1,–,1,–,0) (3,3,1,2,2) (1,2,–,1,–) (3,2,2,3,2)
|
6
2
11
4
12
|
3
|
|
Łotwa
|
33
|
1. Oļegs Mihailovs 2. Davis Kurmis 3. Artiom Trofimow 4. Jevgeņijs Kostigovs
|
(2,1,3,w,1) (1,3,2,1,3) (1,0,2,2,1) (2,3,3,1,1)
|
7
10
6
10
|
4
|
|
Niemcy
|
6
|
1. Lukas Fienhage 2. Daniel Spiller 3. Dominik Moeser 4. Richard Geyer 5. Michael Härtel
|
(0,1,1,2,0) (0,–,0,0,0) (0,0,–,0,0) (–,t,0,0,–) (0,0,0,2)
|
4
0
0
0
2
|
Bieg po biegu:
- (69,34) Karczmarz, Mihailovs, K.Andersen, Spiller
- (69,35) M.B.Andersen, Smektała, Kurmis, Fienhage
- (69,25) Woryna, Kostigovs, Hansen, Moeser
- (68,84) Kubera, Soerensen, Trofimow, Härtel
- (70,32) Kurmis, K.Andersen, Miśkowiak, Geyer (t)
- (69,03) M.B.Andersen, Kubera, Mihailovs, Moeser
- (68,34) Jakobsen, Karczmarz, Fienhage, Trofimow
- (69,35) Kostigovs, Soerensen, Smektała, Härtel
- (68,71) Kostigovs, Jakobsen, Fienhage, Kubera
- (69,59) Woryna, Trofimow, M.B.Andersen, Spiller
- (70,31) Mihailovs, Smektała, Hansen, Geyer
- (69,25) Karczmarz, Kurmis, Soerensen, Härtel
- (68,87) Karczmarz, M.B.Andersen, Kostigovs, Geyer
- (69,78) Smektała, Trofimow, K.Andersen, Moeser
- (69,28) Kubera, Jakobsen, Kurmis, Spiller
- (70,16) Jakobsen, Fienhage, Mihailovs (w), Woryna (w)
- (70,47) Woryna, Härtel, Trofimow, Hansen
- (69,32) Smektała, Jakobsen, Mihailovs, Spiller
- (71,44) Kurmis, Kubera, Soerensen, Moeser
- (69,90) Karczmarz, M.B.Andersen, Kostigovs, Fienhage
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b WojciechW. Ogonowski WojciechW., DMEJ: Mamy kolejny złoty medal, ale Duńczycy i Łotysze nas postraszyli (relacja) [online], WP SportoweFakty, 16 września 2017 [dostęp 2022-10-15] (pol.).
- ↑ MateuszM. Kozanecki MateuszM., DMEJ: Deszczowy półfinał w Daugavpils zwieńczony pewną wygraną Łotyszy (relacja) [online], WP SportoweFakty, 29 lipca 2017 [dostęp 2022-10-16] (pol.).
- ↑ MateuszM. Domański MateuszM., DMEJ: Duńczycy nie zawiedli. Czesi minimalnie słabsi od Niemców (relacja) [online], WP SportoweFakty, 5 sierpnia 2017 [dostęp 2022-10-18] (pol.).
- ↑ WojciechW. Ogonowski WojciechW., DMEJ: W Krośnie przegrali z pogodą. Finał przełożony! [online], WP SportoweFakty, 19 sierpnia 2017 [dostęp 2022-10-18] (pol.).
- ↑ TomaszT. Janiszewski TomaszT., DMEJ: Złoto na świecie już jest, teraz Europa. Polska faworytem finału w Krośnie (zapowiedź) [online], WP SportoweFakty, 16 września 2017 [dostęp 2024-01-24] (pol.).
- ↑ MaciejM. Kmiecik MaciejM., O krok od tragedii w Krośnie. Motocykl mógł staranować podprowadzające [online], WP SportoweFakty, 16 września 2017 [dostęp 2024-01-24] (pol.).
|
|