Słabo zaludniony obszar lub brak rdzennych użytkowników języka arabskiego.
Pełne wypełnienie obszaru: odmiana, której używa natywnie co najmniej 25% populacji tego obszaru lub odmiana występująca tylko na tym obszarze. Obszar zakreskowany: mniejszość rozproszona po obszarze. Obszar zakropkowany: osoby posługujące się tą odmianą języka mieszają się z osobami posługującymi się innymi odmianami języka arabskiego na danym obszarze.
Dialekty języka arabskiego rozciągają się na całym obszarze świata arabskiego, ale występują także poza obszarem, gdzie dominuje język arabski (mowa o tzw. „wyspach języka arabskiego”).
Istnieją trzy rodzaje podziału dialektów: systemowy – na dialekty beduińskie i ludności osiadłej (miejskie i wiejskie), komunalny oraz geograficzny.
Główny podział geograficzny na dialekty wschodnie i zachodnie przebiega wzdłuż granicy egipsko-libijskiej. Podstawową różnicą między obiema grupami jest forma czasownika w 1. osobie liczby pojedynczej czasu teraźniejszego, a więc odpowiednio na Wschodzie jest to ʔaktub, a na Zachodzie naktub. Różnica w liczbie mnogiej polega na dodaniu sufiksu lub prefiksu. Na Wschodzie 1 osoba liczby mnogiej czasu teraźniejszego brzmi naktub, a na Zachodzie naktubu.
