Delta Persei

Delta Persei

δ Per
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Perseusz
Rektascensja	03^h 42^m 55,504^s
Deklinacja	+47° 47′ 15,17″
Paralaksa (π)	0,00632 ± 0,00047″[1]
Odległość	516 ± 41 ly 158 ± 13 pc
Wielkość obserwowana	3,01^m[1]
Ruch własny (RA)	25,58 ± 0,43 mas/rok[1]
Ruch własny (DEC)	−43,06 ± 0,38 mas/rok[1]
Prędkość radialna	4,0 ± 3,7 km/s[1]
Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy	błękitny olbrzym
Typ widmowy	B5 III[1]
Masa	6,5 M☉[2]
Promień	~10 R☉[2]
Jasność	3400 L☉[2]
Okres obrotu	≤2 d[2]
Prędkość obrotu	255 km/s[2]
Wiek	50 mln lat[2]
Temperatura	13 800 K[2]
Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 39 Per 2MASS: J03425548+4747150 Bonner Durchmusterung: BD+47°876 Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 131 Boss General Catalogue: GC 4427 Katalog Henry’ego Drapera: HD 22928 Katalog Hipparcosa: HIP 17358 Katalog jasnych gwiazd: HR 1122 SAO Star Catalog: SAO 39053

Delta Persei (δ Per) – gwiazda w gwiazdozbiorze Perseusza, znajdująca się w odległości około 516 lat świetlnych od Słońca.

Charakterystyka

Jest to błękitny olbrzym, gwiazda należąca do typu widmowego B5. Ma jasność równą około 3400 jasności Słońca, masę 6,5 masy Słońca i promień około 10 razy większy niż promień Słońca. Ma 50 milionów lat, zeszła już z ciągu głównego i zaczęła zmieniać w czerwonego olbrzyma. Obraca się wokół osi z olbrzymią prędkością, co najmniej 255 km/s na równiku. Przypuszczalnie wraz z gwiazdą Mirfak, najjaśniejszą w konstelacji, wchodzi w skład młodej gromady otwartej – gromady Alfa Persei. Gwiazda wykazuje nieznaczną zmienność i została sklasyfikowana jako gwiazda zmienne typu Alfa² Canum Venaticorum^[2].

Delta Persei ma dwóch optycznych towarzyszy. Składnik B ma wielkość obserwowaną 11,37^m i jest odległy o 104 sekundy kątowe od olbrzyma; składnik C o wielkości 12,95^m dzieli od gwiazdy centralnej odległość 132,8″ (pomiary z 2002 r.)^[3]. Jest wątpliwe, czy gwiazdy te są powiązane grawitacyjnie. Jeśli bliższy składnik byłby fizycznym towarzyszem delty Persei, to byłby to karzeł podobny do Słońca, oddalony o co najmniej 16 tysięcy jednostek astronomicznych i okrążający olbrzyma w okresie co najmniej 750 tysięcy lat; tym niemniej przy takim dystansie gwiazdy łatwo mogłoby rozdzielić zewnętrzne oddziaływanie^[2]. Ponadto podejrzewana jest obecność bardzo bliskiego składnika (0,3″ od olbrzyma, o wielkości 6,17^m), o którym niewiele wiadomo^[2][3].

Zobacz też

• lista gwiazd w gwiazdozbiorze Perseusza

Przypisy

1. Delta Persei w bazie SIMBAD (ang.)
2. Jim Kaler: Delta Persei. STARS. [dostęp 2017-05-24]. (ang.).
3. Mason et al.: WDS J03429+4747A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.