Dawid Uribe Velasco

Święty
Dawid Uribe Velasco
David Uribe Velasco
prezbiter i męczennik
Ilustracja
Wizerunek Dawida Uribe w kaplicy jego imienia.
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1889
Buenavista de Cuéllar

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 1927
San José Vistahermosa

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

22 listopada 1992
Bazylika św. Piotra na Watykanie
przez Jana Pawła II

Kanonizacja

21 maja 2000
Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

12 kwietnia

Atrybuty

palma

Szczególne miejsca kultu

Buenavista de Cuéllar

Dawid Uribe Velasco, David Uribe Velasco (ur. 29 grudnia 1889 w Buenavista de Cuéllar, zm. 12 kwietnia 1927 w San José Vistahermosa) – święty katolicki, męczennik, ofiara prześladowań katolików zapoczątkowanych w okresie rewolucji meksykańskiej, prezbiter działający na terenie diecezji Chilpancingo-Chilapa[1][2].

Życiorys

Pochodził z wielodzietnej rodziny Juana Uribe Ayali i Victorii Velasco Gutierrez[3]. Meksykański kapłan, święcenia kapłańskie otrzymał w 2 marca 1913 roku. Pełnił obowiązki sekretarza biskupa Diecezji Tabasco[1]. Gdy wzmogły się prześladowania duchowieństwa siłą zmuszono go do wyjazdu i przeniesienia w rodzinne strony[1]. Skierowany został do pracy jako proboszcz w Iguala[1]. Gdy nasiliły się prześladowania katolików, po opublikowaniu w 1926 r. dekretu rządu E. Callesa nakazującego księżom opuszczenie parafii i przeniesienie do miast[4][1], od lipca apostolat realizował w konspiracji[1]. Aresztowany został 8 kwietnia 1927 r. i zaproponowano mu uwolnienie pod warunkiem przejścia do schizmatyckiego „Kościoła narodowego” i objęcie biskupstwa[1][5]. Propozycję odrzucił i zginął zastrzelony[6] 12 kwietnia w Wielki Wtorek[1]. Pozostawił spisaną przez siebie przed egzekucją kartkę, na której skreślił:

Jestem w rękach Boga i Najświętszej Dziewicy z Guadelupe.


Proces informacyjny męczenników okresu prześladowań Kościoła katolickiego w Meksyku na etapie lokalnych diecezji, toczył się w latach 1933–1988[7]. Beatyfikowany 22 listopada 1992 przez papieża Jana Pawła II, a kanonizowany został 21 maja 2000 roku przez tegoż papieża, w grupie Krzysztofa Magallanesa Jary i 24 towarzyszy[3].

Atrybutem świętego męczennika jest palma[8]. Szczególnym kultem otoczony jest w rodzinnej miejscowości gdzie znajdują się relikwie Dawida Uribe Velasco[9]. Jego wspomnienie obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci (12 kwietnia)[8].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 457. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 452. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. a b Saint David Uribe-Velasco. CatholicSaints.Info. [dostęp 2015-12-19]. (ang.).
  4. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 451. ISBN 978-83-7318-736-8.
  5. Dwudziestu pięciu męczenników meksykańskich.. „L’Osservatore Romano”. Numer 1/1993 (149) rok XIV (polskie), s. 16. Mario Agnes – redaktor naczelny; Czesław Drążek - redaktor wydania polskiego. L’Osservatore Romano. 
  6. San David Uribe Velasco. Diecezjalna Komisja kanonizacji. Archidiecezja Guadalajara. Meksyk.. [dostęp 2013-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)]. (hiszp.).
  7. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 459. ISBN 978-83-7318-736-8.
  8. a b Mons. Oscar Sánchez Barba, San David Uribe Velasco (wł.)
  9. San David Uribe Velasco, sacerdote. [dostęp 2013-05-17]. (hiszp.).

Bibliografia