Dariusz Gnatowski
Dariusz Gnatowski (2017)
Data i miejsce urodzenia
24 maja 1961 Ruda Śląska
Data i miejsce śmierci
20 października 2020 Kraków
Zawód
aktor
Współmałżonek
Anna Wach
Lata aktywności
1983–2020
Odznaczenia
Grób Dariusza Gnatowskiego, Cmentarz Podgórski nowy, ul. Wapienna 13, Podgórze, Kraków.
Dariusz Gnatowski (ur. 24 maja 1961 w Rudzie Śląskiej , zm. 20 października 2020 w Krakowie [1] [2] [3] [4] ) – polski aktor filmowy , teatralny i dubbingowy . W 1999 zyskał ogólnopolską popularność dzięki roli Arnolda Boczka w serialu Świat według Kiepskich .
Życiorys
Wczesne lata
Wychowywał się w Zabrzu , tam chodził do szkoły podstawowej i liceum. W 1985 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie .
Kariera
Niedługo potem wystąpił jako Pyzo w spektaklu będącym adaptacją powieści Ferdydurke Witolda Gombrowicza , wyreżyserowanym przez Macieja Wojtyszkę dla Teatru Telewizji [5] . 20 grudnia 1986 zadebiutował w roli Mieczysława Walpurga w dramacie Wariat i zakonnica Stanisława Ignacego Witkiewicza w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego w Teatrze STU w Krakowie. Z teatrem tym był związany przez całą karierę aktorską[6] . W latach 1987–1988 oraz 1997–2001 współpracował ponadto z Teatrem Ludowym , znajdującym się w krakowskiej dzielnicy Nowa Huta [7] .
W 1988 po raz pierwszy pojawił się na małym ekranie, występując w pierwszym odcinku serialu Crimen jako członek sekty kosturowców. W 1994 miał natomiast miejsce jego debiut na dużym ekranie, kiedy to wcielił się w Barnabę w filmie Miasto prywatne . W latach 90. XX wieku prowadził w TVP1 programy dla dzieci takie jak Przewodnik Włóczykija o tematyce turystyczno-historycznej czy Słowa, słówka i półsłówka , czyli teleturniej o tematyce języka polskiego, natomiast w TVN prowadził teleturniej Czas to pieniądz .
W 2002 wraz z Michałem Mularczykiem napisał książkę Dieta bez wyrzeczeń , będącą formą promocji zdrowego stylu życia[8] [7] [3] .
W 2009 użyczył głosu głównemu bohaterowi radiowej telenoweli Gotowy na wszystko , emitowanej w wakacje na antenie stacji RMF FM .
W 2012 dostał nominację do Nagród Polskiego Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego za rolę w etiudzie Kiedy ranne wstają zorze [7] .
W 2013 założył fundację „Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja” i działał na rzecz profilaktyki oraz walki z cukrzycą [7] [9] . W latach 2015–2020 był reżyserem i odtwórcą głównej roli w spektaklu edukacyjnym Słodki drań , przedstawiającym problematykę życia z cukrzycą.
Choroba i śmierć
Od wczesnych lat życia zmagał się z otyłością . W 2009 zdiagnozowano u niego retinopatię [10] oraz stopę cukrzycową będące skutkiem nieleczonej przez wiele lat cukrzycy typu 2 [11] [3] [7] .
20 października 2020 trafił do Szpitala im. Józefa Dietla w Krakowie z powodu zapalenia płuc , po czym doszło do ostrej niewydolności oddechowej , w wyniku czego zmarł tego samego dnia[12] [2] . Stwierdzono u niego zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 , wywołującym COVID-19 [13] [14] [15] . Urna z prochami aktora została pochowana 3 listopada 2020 na cmentarzu podgórskim w Krakowie [16] (kw. XXXIV).
Życie prywatne
Syn Janusza i Janiny[1] . Od 1990 był żonaty z Anną Wach, z którą miał córkę Julię[7] [12] . Mieszkał w Gorzkowie koło Wieliczki [17] [7] .
Filmografia
Filmy fabularne
Rok
Tytuł
Reżyser
Rola
1991
Ferdydurke
Jerzy Skolimowski
Pyzo
1994
Miasto prywatne
Jacek Skalski
„Barnaba”
1995
Dzieje mistrza Twardowskiego
Krzysztof Gradowski
mieszczanin w gospodzie
1996
Mieszko! Mieszko! - Mój Koleżko! [18]
brak danych
portier
1997
Sara
Maciej Ślesicki
człowiek Józefa
1997
Młode wilki 1/2
Jarosław Żamojda
kierowca „Holender”
1998
Demony wojny według Goi
Władysław Pasikowski
„Czarnobrody”
1999
Ogniem i mieczem
Jerzy Hoffman
Barabasz, bratanek starego Barabasza
2001
Eukaliptus
Marcin Krzyształowicz
barman
2002
Anioł w Krakowie
Artur Więcek
mężczyzna jedzący kiełbaski Hanki
Seriale telewizyjne
Rok
Tytuł
Reżyser
Rola
1988
Crimen
Laco Adamik
członek sekty kosturowców (odc. 1, 3)
1996
Tatort
Wolfgang Panzer
mężczyzna w barze (odc. Reisen in den Tod)
1996
Opowieść o Józefie Szwejku i jego drodze na front
Włodzimierz Gawroński
Baloun (odc. 9-11)
1996
Ekstradycja II
Wojciech Wójcik
członek gangu Tumskiej pilnujący Basi (odc. 2-3, 5)
1998
Siedlisko
Janusz Majewski
weterynarz Krycha
1998
13 posterunek
Maciej Ślesicki
Alfons „Alf” Biernacki
1999
Tygrysy Europy
Jerzy Gruza
Mike
1999–2020
Świat według Kiepskich
Okił Khamidow , Patrick Yoka , Adek Drabiński
Arnold Boczek, Boczkiewicz (odc. 70) , pastor wielebny Boczek (odc. 88) , średniowieczny kat (odc. 198) , dziadek Boczka (odc. 203) [19] , kierownik budowy piramidy (odc. 318) ,
Boczek z alternatywnego wymiaru (odc. 547) [19] , rycerz króla #3 (odc. 553) [20] , czujnik toalety (głos, odc. 572) [19] , cyborg o postaci Boczka (odc. 572) [19]
1999
Policjanci
Łukasz Wylężałek
lokator (odc. 1)
1999
Graczykowie
Ryszard Zatorski
Andrew (odc. 1)
1999
Badziewiakowie
Leszek Malinowski
konkurencja (odc. 5)
2000
13 posterunek 2
Maciej Ślesicki
Alfons „Alf” Biernacki (odc. 5, 28)
2002
Król przedmieścia
Olaf Lubaszenko
„Lodówa”
2003
Na dobre i na złe
Maciej Dejczer
Paweł (odc. 143)
2003
Kasia i Tomek
Jerzy Bogajewicz
facet ćwiczący aerobik (głos, odc. 24)
2005
Szanse finanse
Łukasz Rybarski
Krzysztof Knapp
2006
Pierwsza miłość
Okił Khamidow
kierownik firmy „Top Asekuracja” (odc. 372)
2007
Sex FM
Jakub Miszczak
Karol Kluczyk (odc. 2_1)
2007
Hela w opałach
Patrick Yoka
Wypych (odc. 26)
2014
Na dobre i na złe
Grzegorz Lewandowski
muzyk Edek „Dadi” Wanat (odc. 570)
2019–2020
Pasjonaci
Artur Dziurman
marszałek
2019
Sprawiedliwi – Wydział Kryminalny
różni
Lucjan
Dubbing
Rok
Tytuł
Reżyser
Rola
2001
Głupki z kosmosu
Maciej Turski
Gorgious Klatoo
2015
Jak uratować mamę
Daniel Zduńczyk , Marcin Męczkowski
minister
Odznaczenia
Przypisy
↑ a b Dariusz Gnatowski . rejestry-notarialne.pl.
↑ a b Nie żyje Dariusz Gnatowski. Aktor miał 59 lat [online], polsatnews.pl [dostęp 2020-10-20] (pol. ) .
↑ a b c Dariusz Gnatowski nie żyje. Aktor miał 59 lat [online], rm24.pl [dostęp 2020-10-20] .
↑ Kraków. Dariusz Gnatowski był zakażony koronawirusem [online], E-teatr [dostęp 2023-03-21] (pol. ) .
↑ Katarzyna Lewandowska: Na straży cnoty i niewinności . dziennikteatralny.pl, 2020-07-29. [dostęp 2020-10-24]. (pol. ) .
↑ Małgorzata Wosion-Czoba: Zmarł aktor Dariusz Gnatowski . [w:] Kraj [on-line]. pap.pl, 2020-10-20. [dostęp 2020-10-22]. (pol. ) .
↑ a b c d e f g h Nie żyje Dariusz Gnatowski. "Miał objawy zakażenia koronawirusem" . Onet.pl, 20 października 2020. [dostęp 2020-10-21].
↑ Dieta bez wyrzeczeń czyli sposób na życie . w.bibliotece.pl. [dostęp 2020-10-22]. (pol. ) .
↑ Anna A. Podlaska Anna A. (oprac.), Dariusz Gnatowski od dawna chorował na cukrzycę. Wpierał diabetyków, założył fundację "Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja" [online], kobieta.wp.pl, 22 października 2020 [dostęp 2020-10-22] (pol. ) .
↑ Świat według Kiepskich. Dariusz Gnatowski po operacji oczu. Boczek traci wzrok przez chorobę – Super Express – wiadomości, polityka, sport [online], se.pl [dostęp 2020-10-29] .
↑ Dariusz Gnatowski: "Przez cukrzycę mogłem stracić nogę" – WP Teleshow [online], teleshow.wp.pl [dostęp 2020-10-29] (pol. ) .
↑ a b MJM, LET: Dariusz Gnatowski nie żyje. Aktor „Świata według Kiepskich” zmarł przez niewydolność oddechową . fakt.pl. [dostęp 2020-10-20].
↑ Radosław R. Opas Radosław R. (oprac.), Dariusz Gnatowski był zakażony koronawirusem? Nowe informacje [online], wiadomosci.wp.pl, 21 października 2020 [dostęp 2020-10-21] (pol. ) .
↑ Są wyniki badań Dariusza Gnatowskiego. Aktor był zakażony koronawirusem [online], gazetapl [dostęp 2020-10-21] (pol. ) .
↑ Dariusz Gnatowski miał koronawirusa, ale to nie koniec złych informacji [online], burbonik.pl [dostęp 2020-10-29] (pol. ) .
↑ Pogrzeb Dariusza Gnatowskiego . [dostęp 2020-11-03].
↑ Zmarł Dariusz Gnatowski. Aktor miał 59 lat . onet.pl. [dostęp 2020-10-20].
↑ T-Raperzy Znad Wis?y - Mieszko! Mieszko! - Moj Kolezko! . YouTube, 2013-05-10. [dostęp 2020-11-03]. (pol. ) .
↑ a b c d Dariusz Gnatowski w bazie IMDb (ang. )
↑ Świat według Kiepskich 29 – Odcinek 1 – Prawdziwa historia Grala . YouTube, 2020-03-14. [dostęp 2021-11-06]. (pol. ) .
↑ M.P. z 2006 r. nr 1, poz. 13 – pkt 71.
↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis . gov.pl. [dostęp 2020-10-20].
↑ a b Wyjątkowy jubileusz Teatru STU . krakow.pl, 20 lutego 2016. [dostęp 2020-10-22].
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: