Urodził się w Stadt Lengsfeld w Niemczech, był synem rabina Liebmana Adlera i Sary Eliel, która zmarła wkrótce po porodzie. Dziesięć lat później (1854) naciski gospodarcze i polityczne skłoniły rodzinę Adlerów do emigracji do Stanów Zjednoczonych, gdzie Liebman i jego druga żona, Zerlina Picard, osiedlili się w Detroit, gdzie spędził resztę dzieciństwa. Rabin Adler zajmował ambonę Kongregacji Beth El. Młody Dankmar studiował rysunek pod okiem Juliusa Melchersa (ojca artysty Gariego Melchersa) i uczęszczał do Ann Arbor Union High School, aby przygotować się do studiów na Uniwersytecie Michigan. Po zdaniu egzaminu wstępnego był praktykantem u kilku architektów z Detroit: Johna J. Schaefera, a następnie E. Willarda Smitha i młodego asystenta Smitha, Johna Bancrofta[1].
Studiował łącznie na 2 Uniwersytetach: Michigan i Chicago architekturę, tam też w roku 1861 osiedlił się jako architekt. W tym samym roku (1861) jego rodzina także przeniosła się do Chicago. W 1881 r. razem z Louisem Sullivanem założył biuro architektoniczne Adler & Sullivan.
Adler był prezydentem Western Association of Architects, sekretarzem American Institute of Architects i członkiem wielu innych stowarzyszeń zawodowych. W latach 1873–1877 był też sekretarzem United Hebrew Charities Chicago. Biuro Adler & Sullivan było głównym przedstawicielem stylu nazywanego Chicago School of Architecture (Chicagowska Szkoła Architektury). W samym Chicago według ich projektów powstał między innymi Central Music Hall oraz liczne budowle świeckie i sakralne. Biuro współpracowało także przy powstaniu Carnegie Hall w Nowym Jorku.
