Osadzony jest na przedniej głowicowej części pocisku celem zmniejszenia oporu powietrza w przypadku, kiedy głowica pocisku lub zapalnik głowicowy nie mają dogodnych aerodynamicznych kształtów[2]. Wykonany z cienkiej blachy stalowej lub z tworzywa o odpowiedniej wytrzymałości. Ma zastosowanie w pociskach kumulacyjnych, przeciwpancernych zwykłych tzw. tępogłowicowych[1].
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 54. ISBN 83-86028-01-7.
