Czarnaruczcza (biał. Чарнаручча; ros. Черноручье; hist Czarnorucze, Czarnoruczie) – wieś na Białorusi, w rejonie łozieńskim obwodu witebskiego, około 3 km na północny wschód od Łoźnej.
Historia
Po I rozbiorze Polski w 1772 roku Czarnorucze, wcześniej należące do województwa witebskiego Rzeczypospolitej, znalazły się na terenie guberni witebskiej Imperium Rosyjskiego. Nazwa miejscowości pochodziła od Czarnego Ruczaju.
W II połowie XIX wieku, do 1917 roku włościa te należały do rodziny Elsnerów[2][3].
Po ustabilizowaniu się granicy polsko-radzieckiej w 1921 roku Czarnorucze znalazły się na terenie ZSRR. Od 1991 roku znajduje się na terenie Republiki Białorusi.
Dawny dwór
Istniejący do II wojny światowej dwór został prawdopodobnie wybudowany w I połowie XIX wieku przez baronów Elsnerów. Był to typowy jedenastoosiowy, drewniany dom, którego skrzydła były parterowe, a trójosiowy środek był piętrowy. Do tej części przylegał portyk, którego zwieńczeniem był trójkątny szczyt oparty na dwóch parach murowanych kolumn, w wielkim porządku.
Przed dworem znajdował się gazon, po bokach i z tyłu był duży ogród[2]
Majątek Czarnorucze jest opisany w 1. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[2].
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ a b c RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 286, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
- ↑ Czarnoruczie, znaczenie 3., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 353 .
.jpg)
