Jego obrazy, przedstawiające życie XIX-wiecznego Québecu były znane i poszukiwane w jego czasach i takimi pozostały do dzisiaj. Artysta pozostawił po sobie około 1500 do 1800 obrazów i grafik, których tematem było życie codzienne zarówno wiejskich, frankofońskich mieszkańców Kanady jak i ludów tubylczych zamieszkujących ten kraj, a także pejzaże i portrety[1].
Życiorys
Krieghoff większą część swojej młodości spędził w Schweinfurcie w Bawarii, gdzie jego ojciec prowadził zakład produkujący tapety. W 1837 wyemigrował do Nowego Jorku i wstąpił na trzy lata do armii amerykańskiej, która toczyła wówczas tzw. wojny seminolskie na Florydzie[1]. W Nowym Jorku spotkał swoją przyszłą żonę, Émilie Gauthier. W 1840 oboje wyjechali do Montrealu, gdzie Krieghoff zaczął pracować jako artysta. W 1844 wyjechał do Paryża. W Luwrze kopiował dzieła sztuki. Do Montrealu powrócił w 1846 i wznowił działalność artystyczną. Otworzył atelier i zaczął malować ludzi podczas ich zajęć. Do 1850 Krieghoff namalował wiele obrazów, wystawiając je i sprzedając na aukcjach. W 1853 przeprowadził się z rodziną do Québecu, gdzie mieszkał przez 10 lat. Tam malował widoki miasta i okolic, w tym sceny rodzajowe. Wśród przedstawianych ludzi znaleźli się również tubylcy[2].
W latach 1863–1870 artysta mieszkał w Europie[1]. Kontynuował wystawianie swoich prac, sprzedawał ponadto sztychy i fotograficzne reprodukcje swoich dzieł. Jego płodna działalność artystyczna uległa jednak zahamowaniu[2]. Powrócił na krótko do Quebecu (1870–1871), po czym wyjechał do Chicago, gdzie mieszkał z córką aż do śmierci w 1872[1].
Dwa główne tematy, jakie przewijają się przez całą karierę artystyczną Krieghoffa, i z których jest on najbardziej znany, to sceny z życia wiejskich frankofonów (uroczystości, obyczaje, rozrywka) oraz wyidealizowane obrazy autochtonów (ich życie w obozowiskach, polowania, wyprawy, a także otaczający ich krajobraz). Po przeprowadzce do Québecu repertuar artysty uległ poszerzeniu o portrety i pejzaże. Tematem tych ostatnich stały się okoliczne pomniki przyrody, lasy i jeziora. Wiele obrazów i litografii Krieghoffa zaczęło być sprzedawanych na aukcjach: w Montrealu przez J.H. Leeming, Scott & Glassford i Fisher & Armour a w Quebecu przez A.J. Maxham & Company. Plakaty były sprzedawane w ramach subskrypcji przez lokalne gazety, natomiast jego obrazy sprzedawali księgarze w swoich księgarniach. Dużą rolę w popularyzacji prac Krieghoffa odegrał jego bliski przyjaciel John S. Budden. Prace artysty pojawiły się też na wystawach i w sprzedaży w Stanach Zjednoczonych (m.in. Cincinnati, Filadelfia, Nowy Jork)[1].
Krieghoff po okresie uznania na rynku lokalnym zaczął cieszyć się również międzynarodową sławą. W 1867 roku jego prace zostały wybrane do reprezentowania Kanady na Wystawie Światowej w Paryżu[1].
Obrazy Krieghoffa zdobyły uznanie nie tylko dzięki artystycznym ale i dokumentalnym aspektom – stanowią one ważny zapis jego percepcji Kanady, a z drugiej strony przyczyniły się do jego pozycji jako w pełni profesjonalnego artysty, jednego z obywateli powstającego narodu[1].
