Cornelius Gurlitt (ur. 10 lutego 1820 w Altonie, zm. 17 czerwca 1901 tamże[1][2]) – niemiecki kompozytor.
Życiorys
Studiował w Altonie u Johanna Petera Reineckego, następnie był uczniem Christopha Ernsta Friedricha Weysego w Kopenhadze[1][2]. W latach 1841–1845 działał jako nauczyciel w Hørsholmie[1]. Dzięki stypendium przyznanemu przez króla duńskiego odbył podróż po Europie, w trakcie której poznał Roberta Schumanna, Alberta Lortzinga i Roberta Franza[1][2]. Po powrocie do kraju działał jako nauczyciel w Altonie, podczas wojny prusko-duńskiej (1848–1851) był dyrygentem orkiestry wojskowej[1]. Od 1864 do 1898 roku pełnił funkcję organisty kościoła św. Trójcy w Altonie[2]. W latach 1879–1887 wykładał także w konserwatorium w Hamburgu[1][2].
Był autorem ponad 250 kompozycji[1], w tym oper Die römische Mauer (wyst. Altona 1860) i Scheik Hassan (niewystawiona), 3 sonat skrzypcowych, 3 sonat wiolonczelowych, licznych pieśni[2]. Zasłynął jednak przede wszystkim jako autor miniatur fortepianowych o przeznaczeniu pedagogicznym i do muzykowania domowego[1]. Ich zbiór wydał drukiem Willy Rehberg (Der neue Gurlitt, 2 tomy, wyd. Moguncja 1931)[2]. Największą popularność zdobyło sobie Scherzo op. 115, zawierające humorystyczne przetworzenie piosenki O, du lieber Augustin[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 528. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1398. ISBN 0-02-865527-3.
Linki zewnętrzne
