Johnny Corey Hart (ur. 24 marca 1982) – amerykański baseballista, który występował na pozycji pierwszobazowego i zapolowego.
Przebieg kariery
Po ukończeniu szkoły średniej, w czerwcu 2001 został wybrany w 11. rundzie draftu przez Milwaukee Brewers i początkowo grał w klubach farmerskich, między innymi w Indianapolis Indians, reprezentującym poziom Triple-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 25 maja 2004 w meczu przeciwko Los Angeles Dodgers jako pinch hitter, po czym został przesunięty do Indianapolis Indians[1]. Sezon 2005 rozpoczął od gry w zespole Triple-A Nashville Sounds, a w MLB ponownie wystąpił 14 sierpnia 2005 w meczu z Cincinnati Reds, w którym zaliczył pierwsze uderzenie, trzypunktowego home runa w drugiej połowie ósmej zmiany, podwyższając prowadzenie Brewers na 8–3[2][3].
W 2008 otrzymał najwięcej głosów w ostatecznym głosowaniu kibiców do Meczu Gwiazd[4]. 28 maja 2010 w meczu z New York Mets zdobył pierwszego walk-off home runa, zaś dzień później również w spotkaniu z Mets zdobył pierwszego grand slama w MLB[5]. W lipcu 2010 został wyznaczony do występu w Home Run Derby, gdzie odpadł w drugiej rundzie, a także zagrał w wyjściowym składzie National League All-Stars na prawym zapolu[6][7]. 23 maja 2011 w meczu z Washington Nationals wyrównał klubowy rekord zdobywając 3 home runy i zaliczając 7 RBI[8]. Z powodu kontuzji lewego kolana opuścił cały sezon 2013[9].
W listopadzie 2013 podpisał roczny kontrakt jako wolny agent ze Seattle Mariners[10]. Pierwszego home runa w barwach Mariners zdobył 2 kwietnia 2014 w meczu z Los Angeles Angels of Anaheim[11].
W grudniu 2014 został zawodnikiem Pittsburgh Pirates[12].
W sierpniu 2016 oficjalnie ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[13].
Nagrody i wyróżnienia
Przypisy