Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu
Fragment cmentarza z glorietą
|
| Państwo
|
 Polska
|
| Województwo
|
 dolnośląskie
|
| Miejscowość
|
Wrocław
|
| Typ cmentarza
|
wojskowy
|
| Stan cmentarza
|
nieczynny
|
| Powierzchnia cmentarza
|
5,3 ha
|
| Liczba pochówków
|
763
|
| Data otwarcia
|
1945
|
| Zarządca
|
Gmina Wrocław
|
| Architekt
|
Tadeusz Ptaszycki,
Roman Feliński
|
Położenie na mapie Wrocławia  Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu |
Położenie na mapie Polski  Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu |
 51°03′56″N 17°00′13″E/51,065556 17,003611
|
|
|
Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu – wojenna nekropolia oficerów radzieckich poległych lub zmarłych w wyniku ran i chorób odniesionych w czasie oblężenia Wrocławia w roku 1945. Pochowano tu 763 radzieckich oficerów, w tym 69 nieznanych z imienia i nazwiska, pochodzących głównie z 6. Armii I Frontu Ukraińskiego pod dowództwem gen. Władimira Głuzdowskiego. Wśród pochowanych znajdują się także dwaj niemieccy antyfaszyści: Horst Viedt i Josef Wagner, którzy zginęli podczas akcji dywersyjnej 6 maja 1945.
Cmentarz bywa często nazywany „cmentarzem żołnierzy radzieckich”. Jest to błąd, gdyż żołnierze (nie oficerowie), polegli w tym samym okresie, pochowani są w innym miejscu Wrocławia (Cmentarz Żołnierzy Radzieckich na Skowroniej Górze).
Lokalizacja
Cmentarz znajduje się między ulicami Karkonoską a Wyścigową na działce o powierzchni 5,3 ha w kształcie trójkąta o rozszerzonej podstawie. Nekropolia charakteryzuje się ściśle rozplanowanym układem geometrycznym, głównym elementem jest zaprojektowana w roku 1947 przez Romana Felińskiego glorieta, złożona z pięciu połączonych ze sobą kolumn, usytuowana na wysokim cokole z wyrzeźbioną w granicie urną. Od gloriety prowadzą w kierunku bocznych wejść dwie symetrycznie rozmieszczone aleje drzew. Pomiędzy alejami a głównym wejściem znajdują się dwie jednakowe kwatery podzielone na pola grzebalne przedzielone siatką żywopłotu. W środku obu kwater, na placykach w kształcie koła, znajdują się obeliski wykonane z marmuru. Główne wejście zdobią dwie armaty ZiS-3, natomiast boczne wejścia cztery czołgi T-34, będące w czasie trwania walk na wyposażeniu 6 armii I Frontu Ukraińskiego. Jeden z czołgów, o numerze 212, wiosną 1945 roku został zniszczony przez Niemców na rogu ulic Hallera i Gajowickiej.
Historia
Budowę cmentarza rozpoczęto w kwietniu 1945 roku, w momencie gdy walki jeszcze trwały. Obecny kształt cmentarz zyskał w roku 1947, autorem projektu był Tadeusz Ptaszycki. W latach późniejszych kilkukrotnie miały miejsce prace konserwatorskie, m.in. w roku 1962 wymieniono nagrobki z czarnego kamienia na lastrykowe. W roku 1985 odsłonięto tablicę poświęconą pamięci generała-majora Iwana Połbina, najwyższego rangą oficera, który poległ w walkach o Wrocław, a szczątków którego nie udało się odnaleźć.
Bibliografia
- Encyklopedia Wrocławia, JanJ. Harasimowicz (red.), WłodzimierzW. Suleja (red.), MariolaM. Abkowicz, Wrocław: Wyd. Dolnośląskie, 2006, ISBN 83-7384-561-5, ISBN 978-83-7384-561-9, OCLC 76363702 . Brak numerów stron w książce
- Antkowiak Z., 1997, Wrocław od A do Z, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków. ISBN 83-04-04340-8
- Żuławiński J., 1979, Miejsca upamiętnione we Wrocławiu [w:] Kalendarz Wrocławski 1979, Towarzystwo Miłośników Wrocławia, Wrocław.=
Linki zewnętrzne
Cmentarze Wrocławia
| Cmentarze komunalne |
|
|---|
Cmentarze chrześcijańskie
katolickie i protestanckie
(w tym nieistniejące) |
|
|---|
| Cmentarze żydowskie |
|
|---|
| Cmentarze wojskowe |
|
|---|
.jpg)
