1977 – ukończył szkołę średnią (Ashland-Greenwood High School) w Ashland w Nebrasce.
1981 – został absolwentem Hastings College, otrzymując licencjat w dziedzinie nauk ścisłych.
1983 – na Stanowym Uniwersytecie Iowy (Iowa State University) uzyskał tytuł magistra inżynierii lotniczej. Po studiach rozpoczął pracę w NASA w Johnson Space Center (JSC) w Wydziale Planowania i Analiz Misji (Mission Planning and Analysis Division). Brał udział w obliczaniu trajektorii planowanych misji wahadłowców.
1988 – przeszedł do Dyrekcji ds. Przebiegu Misji (Mission Operations Directorate), gdzie kierował zespołem zajmującym się obliczaniem trajektorii dla misji STS-34 (wyniesienie na orbitę sondy kosmicznejGalileo). Ponadto uczestniczył w zabezpieczeniu lotów STS-31 (sonda Magellan), STS-37 (Gamma Ray Observatory) i STS-46 (Tethered Satellite/EURECA).
1989 – został szefem sekcji obliczeń trajektorii startowych lotu (Ascent Flight Design Section), a po jej reorganizacji kierował Biurem Obliczeń Projektowych Lotu (Flight Design Engineering Office) Wydziału Projektów Lotu i Dynamiki (Flight Design and Dynamics Division).
1993 – został kierownikiem działu obliczeniowego misji kosmicznych (Chief of the Flight Design Branch).
1996 – do momentu przyjęcia do zespołu astronautów był szefem Centrum Operacji Awaryjnych (Emergency Operations Center) w JSC.
Kariera astronauty
4 czerwca 1998 – został przyjęty do korpusu amerykańskich astronautów (NASA-17(inne języki)) jako kandydat na specjalistę misji.
1999 – zakończył szkolenie podstawowe, po którym otrzymał przydział do pracy w Biurze Astronautów NASA, w którym pełnił funkcję operatora łączności (CapCom).
2001–2002 – podczas pobytu stałej załogi nr 4 na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) był w zespole wspierającym astronautów przebywających na orbicie. Zajmował się przekazywaniem do stacji niezbędnych informacji o charakterze technicznym oraz organizował rozmowy załogi z rodzinami. Po zakończeniu misji przeszedł szkolenie w zakresie pracy w otwartej przestrzeni kosmicznej.
2003–2005 – w grudniu 2003 jako inżynier pokładowy został wyznaczony do załogi rezerwowej Ekspedycji 12 na Międzynarodową Stację Kosmiczną oraz do podstawowej w ramach Ekspedycji 14. Początkowo razem z nim w załodze byli Jeffrey Williams oraz Aleksandr Łazutkin. Jednakże w sierpniu 2005 z powodów zdrowotnych Łazutkina zastąpił Michaił Tiurin. Opóźnienia ze wznowieniem lotów wahadłowców spowodowały, że również Anderson został wycofany z tej załogi.
2006 – w maju NASA oraz Roskosmos oficjalnie ogłosiły skład załogi rezerwowej Ekspedycji 14. W jej skład wszedł Anderson wraz z Peggy Whitson i Jurijem Malenczenko. Miesiąc później obie agencje potwierdziły, że Andersona włączono również do załogi podstawowej Ekspedycji 15. W rezultacie późniejszych ustaleń został także członkiem Ekspedycji 16.
2007 – 8 czerwca rozpoczął swój pierwszy lot kosmiczny. Na orbitę wyniósł go wahadłowiec Atlantis (misja STS-117). Na Ziemię powrócił 7 listopada na pokładzie wahadłowca Discovery, realizującego misję STS-120.
5–20 kwietnia 2010 – odbył swój drugi lot kosmiczny na pokładzie wahadłowca Discovery w ramach misji STS-131[1].
Odznaczenia i nagrody
JSC Certificate of Commendation (1993)
NASA Quality and Safety Achievement Recognition (QASAR) (1998)
