Claudine Schaul podczas Fed Cup 2012
|
| Państwo
|
 Luksemburg
|
| Data i miejsce urodzenia
|
20 sierpnia 1983
Luksemburg
|
| Wzrost
|
169 cm
|
| Gra
|
praworęczna, oburęczny backhand
|
| Status profesjonalny
|
2002
|
| Zakończenie kariery
|
aktywna
|
| Trener
|
Philippe Rome
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
1 WTA, 4 ITF
|
| Najwyżej w rankingu
|
41 (24 maja 2004)
|
| Australian Open
|
3R (2004)
|
| Roland Garros
|
1R (2004, 2005)
|
| Wimbledon
|
1R (2004, 2005)
|
| US Open
|
3R (2003)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
1 WTA, 3 ITF
|
| Najwyżej w rankingu
|
71 (8 listopada 2004)
|
| Australian Open
|
1R (2005)
|
| Roland Garros
|
1R (2004, 2005)
|
| US Open
|
2R (2004)
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
Claudine Schaul (ur. 20 sierpnia 1983 w Luksemburgu) – luksemburska tenisistka.
Zadebiutowała w maju 1998 roku, reprezentując swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji, na których wygrała wszystkie swoje mecze. Po tak udanym debiucie wystartowała w kwalifikacjach do turnieju ITF w Denain, gdzie dotarła do turnieju głównego, lecz przegrała w pierwszej rundzie. Jeszcze tego samego roku otrzymała dziką kartą od organizatorów turnieju WTA w Luksemburgu. Były to pierwsze zawody singlowe WTA, w których wzięła udział. Zagrała tam tylko jeden mecz i odpadła w pierwszej rundzie kwalifikacji. W 1999 roku udanie przeszła kwalifikacje do turnieju ITF w Koksijde i w fazie głównej doszła do półfinału imprezy. Następnie zagrała ponownie w kwalifikacjach w Luksemburgu, biorąc w nich udział dzięki dzikiej karcie, ale po wygraniu pierwszego meczu, przegrała drugi z Kim Clijsters.
W lutym 2001 roku zagrała w turnieju ITF w Redbridge, gdzie, jako kwalifikantka, dotarła do finału, przegrywając w nim z Evą Dyrberg. Spróbowała też po raz pierwszy swych sił w kwalifikacjach do turniejów wielkoszlemowych na Wimbledonie (odpadła w pierwszej rundzie) i na US Open, gdzie wygrała pierwszą rundę z Sunithą Rao i przegrała drugą z Janą Nejedly.
Rok 2002 przyniósł jej pierwszy sukces w postaci dwóch wygranych turniejów ITF w Vaihingen i w Luksemburgu. W sumie w swojej karierze wygrała cztery turnieje singlowe i trzy deblowe rangi ITF.
W 2004 roku odniosła w karierze największe sukcesy. W rozgrywkach z cyklu WTA wygrała jeden turniej w grze pojedynczej i jeden w podwójnej. Singlowy turniej wygrała w Strasburgu, pokonując w finale Lindsay Davenport a deblowy w Canberze, partnerując Jelenie Kostanić Tošić. W Wielkim Szlemie dotarła do trzeciej rundy Australian Open w singlu, pokonując po drodze takie zawodniczki jak Tetiana Perebyjnis i Jelena Bowina, oraz zagrała w pierwszej rundzie debla. We French Open zagrała w pierwszej rundzie zarówno gry pojedynczej, jak i podwójnej. W US Open doszła do drugiej rundy debla.
W związku z odniesionymi sukcesami dostąpiła zaszczytu niesienia flagi swojego kraju na ceremonii otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich 2004 w Atenach.
14 listopada 2012 została skazana przez sąd na półtora roku więzienia w zawieszeniu za przewożenie za granicę, sprzedawanie i zażywanie kokainy, choć prokurator zabiegał o dwadzieścia miesięcy więzienia i karę grzywny. Schaul przyznała, że w pewnym momencie nie kontrolowała spożycia i była uzależniona od narkotyku[1][2][3].
Wygrane turnieje
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Przypisy
Bibliografia
