PROFILBARU.COM

Charlotte Burbon-Parmeńska
Carlotta Maria Ferdinanda Teresa Anna Giuseppa Giovanna Luisa Vicenza Rosalia Burbon-Parmeńska, później *Siostra Hiacynta*
	; Dzieci Ferdynanda I Parmeńskiego (Ludwik, Karolina, Maria Antonina i Charlotte)
	; Herb książąt Burbon-Parmeńskich
	infantka hiszpańska, księżniczka Burbon-Parmeńska
	Dane biograficzne
Dynastia	Burbon-Parmeńscy
Data i miejsce urodzenia	7 września 1777 ; Parma
Data i miejsce śmierci	5 kwietnia 1813 ; Rzym
Ojciec	Ferdynand I Parmeński
Matka	Maria Amalia Habsburg
Rodzeństwo	Maria Antonina Burbon-Parmeńska, Karolina Burbon-Parmeńska, Ludwik I Parmeński, Filip Maria Burbon-Parmeński
	Odznaczenia

Charlotte Burbon-Parmeńska, Carlotta Maria Ferdinanda Teresa Anna Giuseppa Giovanna Luisa Vicenza Rosalia^[1]^[2], później Siostra Hiacynta (ur. 7 września 1777 w Parmie, zm. 5 kwietnia 1813 w Rzymie) – infantka hiszpańska, księżniczka Burbon-Parmeńska. Posiadała Order Królowej Marii Luizy.

Życiorys

Córka Ferdynanda I Parmeńskiego^[3], księcia Parmy i Marii Amalii Habsburg, arcyksiężniczki austriackiej, księżnej Parmy.

Burbon-Parmeńska dorastała razem z sześciorgiem rodzeństwa na dworze w Parmie. Troje z jej młodszego rodzeństwa zmarło w dzieciństwie.

Księżniczka Charlotte, w 1797, w wieku 20 lat wstąpiła do zakonu. Nowicjat spędziła w klasztorze dominikanów, w Parmie, gdzie przyjęła imię – Siostra Hiacynta – (wł. Giacinta). Później pod tym imieniem założyła swój klasztor w Colorno^[2]. Ze względu na zmiany polityczne w Królestwie Włoch (1805–1814), w 1805 opuściła klasztor wraz z siostrami, który został zamknięty.

W 1805 uciekając wraz z mniszkami przed żołnierzami francuskimi, schroniła się w Rzymie. Będąc pod ochroną papieża, Piusa VII ukryła się w kościele świętych – Dominika i Sykstusa. Tam też umarła w 1813.

Dopiero po śmierci swojej matki przełożonej, w 1817 zakonnice z Colorno otrzymały pozwolenie na założenie nowego klasztoru^[4].