Mąż malarki Margaret MacDonald. Wraz z nią, jej siostrą Frances MacDonald i z mężem siostry Herbertem MacNairem, Mackintosh był jednym z członków grupy Glasgow School, znanym jako „Four”. Pokazana w Wiedniu w 1900 roku wystawa tych artystów wywarła znaczący wpływ na przedstawicieli Secesji Wiedeńskiej, którzy zaczęli się na nich wzorować. Oprócz budynków Mackinthosh projektował także meble i wnętrza. Za życia nie został doceniony i zmarł w biedzie. Obecnie uważany za jednego z najbardziej znaczących projektantów secesyjnych[1], swoją sławę zawdzięcza bardziej nowatorskim projektom wnętrz niż nielicznym zrealizowanym projektom architektonicznym[2]. Charakterystyczne dla jego projektów mebli są surowe, geometryczne kształty, smukłe proporcje i mała liczba ozdób[3]. Stworzył też wiele projektów krzeseł o bardzo wysokich oparciach, często składających się z listew, które podkreślały jeszcze wysokość, monumentalność, a jednocześnie smukłość mebla[4].
↑Andrzej Basista. Notatki z historii meblarstwa. „Zeszyt Naukowy Architektury Wnętrz”. 4, s. 79–80, 1999. Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie, Wydział Architektury Wnętrz.
↑Andrzej Basista. Notatki z historii meblarstwa. „Zeszyt Naukowy Architektury Wnętrz”. 4, s. 79–80, 1999. Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie, Wydział Architektury Wnętrz..
Bibliografia
M. Wallis, 1974: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa.
