Urodziła się 1 kwietnia 1897 w Monasterzyskach jako córka Karola Nahlika (pułkownik) i Barbary z domu Tarczyńskiej[1]. Uczyła się w gimnazjum we Lwowie i na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego, a także w Wiedniu, gdzie odbyła studia wokalne i kurs wymowy[1].
Była członkinią chóru opery lwowskiej[1]. W 1922 została laureatką Konkursu Śpiewaczego w Lublinie[1][2]. Wówczas rozpoczęła karierę śpiewaczki operowej[2]. Wykonywała partie sopranowe[1]. Gościnnie występowała też w operach krakowskiej, poznańskiej i warszawskiej[1][2]. Potem przez pięć lat występowała w operze lwowskiej[2]. Koncertowała w polskich miastach[1].
Po odejściu z opery przeszła do pracy w Polskim Radiu Lwów, działającym od 1930[2]. Od tego czasu pełniła rolę spikerki w tej rozgłośni[2][1], w którym tworzyła też audycje o tematyce muzycznej[1], w tym reportaże, których do listopada 1937 wykonała 85[2].
Dziesięć dni po wybuchu II wojny światowej, 11 września 1939, na antenie PR Lwów pełna emocji ogłosiła zamknięcie rozgłośni, która jednak 13 września czasowo wznowiła nadawanie[3]. Ostatecznie przez ostrzał niemiecki ponownie przerwano nadawanie, a wkrótce potem – po wkroczeniu sowietów do miasta 22 września 1939 do Lwowa – radio rozgłośnia definitywnie zakończyła działalność[4]. W trakcie trwającej od połowy 1941 okupacji niemieckiej w swoim mieszkaniu przy ul. Zyblikiewicza 18 organizowała spotkania stanowiące konspiracyjną kontynuację działalności lwowskiego radia[1]. W 1942 zawarła związek małżeński z Juliuszem Petrym, przedwojenym dyrektorem Polskiego Radia Lwów (1890-1961)[1]. Oboje organizwali koncerty we Lwowie[1]. W ramach repatriacji ze Lwowa oboje w 1945 trafili do Katowic, a następnie do Warszawy[1]. Od 1947 do 1951 była zatrudniona w Polskim Radiu Wrocław, gdzie pracowała w redakcji audycji dla Polaków za granicą[1].
Później osiadła w Milanówku[1]. Tam zmarła 22 listopada 1970 i została pochowana na miejscowym cmentarzu w grobowcu swojego męża[1].
.jpg)
