Pełne imię i nazwisko
|
Catalino Rivarola Méndez
|
Data i miejsce urodzenia
|
30 kwietnia 1965 Asunción
|
Wzrost
|
188 cm
|
Pozycja
|
obrońca
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1988–1998
|
Paragwaj
|
52
|
(3)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Catalino Rivarola Méndez (ur. 30 kwietnia 1965 w Asunción) – paragwajski piłkarz grający na pozycji obrońcy.
Kariera klubowa
Karierę piłkarską Rivarola rozpoczął w stołecznym mieście Asunción w tamtejszym klubie Cerro Porteño. W 1985 roku zadebiutował w jego barwach w paragwajskiej Primera División. Swój pierwszy sukces z tym klubem osiągnął w 1987 roku, kiedy po raz pierwszy w karierze został mistrzem Paragwaju. Osiągnięcie to powtórzył w roku 1990.
W 1991 roku Rivarola wyjechał do Argentyny. Został zawodnikiem klubu Talleres Córdoba. Tam podobnie jak w ojczyźnie występował w pierwszym składzie, ale na koniec sezonu 1992/1993 spadł z nim do drugiej ligi. Pobyt na zapleczu Primera División trwał tylko rok i w sezonie 1994/1995 Paragwajczyk znów występował w Primera División.
Latem 1995 roku Catalino przeszedł do brazylijskiego Grêmio Porto Alegre, w którym występował wraz z rodakiem Francisco Arce. W 1996 roku sięgnął z nim po trzy trofea: mistrzostwo stanu Rio Grande do Sul, mistrzostwo Brazylii oraz Recopa Sudamericana. Natomiast w 1997 roku został zdobywcą Pucharu Brazylii. W 1999 roku trafił do innego klubu z „Kraju Kawy”, SE Palmeiras, w którym jednak był rezerwowym. Miał mały udział w wygraniu przez Palmeiras Copa Libertadores (w finale 0:1, 2:1 karne 4:3 z kolumbijskim Deportivo Cali).
W 2000 roku Rivarola został zawodnikiem America Rio de Janeiro i spędził tam rok. W 2001 roku wrócił do Paragwaju i przez sezon grywał w stołecznym Club Libertad. Na koniec roku zakończył piłkarską karierę w wieku 36 lat.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Paragwaju Rivarola zadebiutował w 1988 roku. W 1991 roku został powołany na Copa América 1991, a wystąpił także na Copa América 1993. W 1998 roku został powołany przez selekcjonera Paula Césara Carpegianiego do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam był rezerwowym zawodnikiem i nie wystąpił w żadnym spotkaniu. Karierę reprezentacyjną zakończył po tym turnieju. W kadrze narodowej rozegrał 52 spotkania i zdobył 3 gole.
Bibliografia