Caramuru – poemat epicki autorstwa brazylijskiego augustianina Santa Rita Durão[1], wydany w 1781 roku. Jego bohaterem jest portugalski żeglarz Diogo Álvares Correia (1490-1557)[2], nazywany przez Indian Caramuru. W zamierzeniu autora utwór miał być narodowym eposem Brazylijczyków[3]. Utwór napisany jest oktawą[4], czyli strofą ośmiowersową rymowaną abababcc[5], nazywaną po portugalsku oitava rima. W ogólnodostępnych źródłach brak informacji o przekładzie całości lub choćby części dzieła na język polski.
Wzorowany był na EneidzieWergiliusza i LuzjadachLuísa de Camõesa.
Przypisy
↑Ewa Łukaszyk, Nina Pluta: Historia literatur iberoamerykańskich. Wrocław: Ossolineum, 2010, s. 618. ISBN 978-83-04-04995-6.