Poligon strzelecki NKWD w Butowie – poligon strzelecki Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR w Butowie pod Moskwą . Wraz z Kommunarką stanowił miejsce masowych egzekucji dokonywanych przez NKWD[1] . Potocznie nazywany „rosyjską Golgotą ”[2] oraz „moskiewskim Katyniem ”[3] .
Historia
Początkowo była to stadnina koni. Potem NKWD zaadaptowało ten teren na własne potrzeby ćwiczebne, dzięki czemu powstał poligon strzelecki.
Od sierpnia 1937 roku poligon w Butowie stał się jednak miejscem masowych egzekucji. Do listopada 1938 roku od kul zginęło tu ponad 20 765 ludzi 60 narodowości (ponad połowa rozstrzelanych to Rosjanie ), w tym także 1176 Polaków . Rozstrzelano tu m.in. ponad tysiąc duchownych Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego , wśród nich wielu biskupów, na czele z 81-letnim Serafinem . Ofiarami byli także komuniści, tacy jak Béla Kun , twórca Węgierskiej Republiki Rad , Wilhelm Knorinsz , I sekretarz Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi , czy Fiodor Eichmans , były strzelec łotewski , organizator wcześniejszych czystek i pierwszy naczelnik Gułagu . W Butowie miały miejsce także pierwsze eksperymenty z gazowaniem więźniów w mobilnej komorze gazowej zainstalowanej na ciężarówce[4] .
19 maja 2007 roku na terenie poligonu została poświęcona Cerkiew Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich w Butowie . Cerkiew poświęcili zwierzchnicy Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego oraz Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji : patriarcha Aleksy II i metropolita Ławr [5] .
W październiku 2007 roku „Rosyjską Golgotę” odwiedził prezydent Rosji Władimir Putin [6] .
Kompleks Memorialny „Sad pamięci” – „Aleja pamięci” – „Rów śmierci”
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Timothy J. Colton: Moscow: Governing the Socialist Metropolis . Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 1995. ISBN 978-0-674-58749-6 . (ang. ) .