Busolę przyjęto na wyposażenie wojsk polskich po II wojnie światowej. Korpus busoli wykonany z plastiku wyposażony jest w igłę magnetyczną w pudełku zamykanym pokrywką z lusterkiem. Wyznaczanie azymutu odbywa się za pomocą przyrządów celowniczych (muszki i szczerbinki), lusterka i obrotowego limbusa z podziałką w tysiącznych. Głównie kierunki opisane są na tarczy skrótami w języku polskim (Płn, W, Płd, Z). Do przenoszenia busoli służy skórzany futerał.
