Bucniów

Bucniów

Буцнів

Państwo	Ukraina
Obwód	tarnopolski
Rejon	tarnopolski
Powierzchnia	2483 km²
Wysokość	304 m n.p.m.
Populacja  • liczba ludności	1223
Nr kierunkowy	+380 352
Kod pocztowy	47730
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego Bucniów
Położenie na mapie Ukrainy Bucniów
49°28′42″N 25°33′58″E

Bucniów (ukr. Буцнів, Bucniw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie tarnopolskim.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Bucniów, położony na linii Tarnopol – Stryj.

Historia

Cerkiew Niepokalanego Poczęcia NMP

Bucniów (także Buczniów), dawniej miasteczko w ziemi halickiej, był ośrodkiem starostwa niegrodowego obejmującego Bucniów, wioski Poczapińce, Chodaczków, Zabójki, Domamaryńce, Dłużanka, Łośniów, Ostalce, Kleszczowa, Sławcze, utworzonego z części starostwa trembowelskiego.

W XVII w. wzniesiono zamek w Bucniowie^[1],

W latach 30. proboszczem parafii rzymskokatolickiej w Buczniowie był ks. Julian Marceli Malinowski^[2].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie tarnopolskim województwa tarnopolskiego.

W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj w różnych okolicznościach 15 Polaków^[3].

Zabytki

Cerkiew św. Piotra i Pawła

Most kolejowy z 1897 r., odrestaurowany w latach 1928-30

• Cerkiew Niepokalanego Poczęcia NMP (1744, fundowana przez starostę bucniowskiego Andrzeja Szumlanskiego^[4])
• Kościół pw. św. Wojciecha (od 1901 parafialny^[5], obecnie cerkiew św. Piotra i Pawła Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego); został zbudowany według projektu lwowskiego architekta Juliana Zachariewicza^[6], fundowany przez Teodora Alfreda Serwatowskiego^[7].
• zamek w Bucniowie

Starostowie bucniowscy (buczniowscy)

• Piotr Firlej (zm. 1650)
• Gabriel Silnicki
• Antoni Michał Potocki^[8]
• J. Kurdwanowski^[9]
• Andrzej Szumlanski

W skład starostwa wchodziły nst. miejscowości: Bucniów, Chodaczków, Dłużanka, Domamaryńce, Kleszczowa, Łośniów, Ostalce, Poczapińce, Sławcze, Zabójki.

Przypisy

1. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. IV cz. 1. Warszawa: 1880-1902, s. 254.
2. Odznaczenie. „Wschód”. Nr 42, s. 1, 20 marca 1937. 
3. HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 361, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
4. Aleksander Czołowski, Bohdan Janusz: Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego. Tarnopol : Pow. Organizacja Nar., 1926, s. 164.
5. Catalogus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Archidioecesis Leopoliensis rit. lat. pro Anno Domini MCMIII. Leopoli : impressum in Typographia catholica Josephi Chęciński, 1903, s. 139. (łac.)
6. Jan K. Ostrowski: Kościół pw. Św. Wojciecha w Bucniowie. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I : Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 16. Kraków : Antykwa, drukarnia Belcaro, 2008, s. 33–41. ISBN 978-83-89273-56-7.
7. Anna Wiekluk: Teodor Alfred Serwatowski (1837–1918). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXXVI. Warszawa — Kraków : Polska Akademia Nauk, Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1995—1996, s. 335.
8. Barbara Grosfeld: Potocki Antoni Michał h. Pilawa (1702—1766). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXVII/4, zeszyt 115. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk — Łódź : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1983, s. 790.
9. Artykuł w PSB o Ignacym Potockim (zm. 1794).

Bibliografia

• Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Bucniów. W: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. IV. cz. 1. Warszawa, 1880–1902, s. 254.

Linki zewnętrzne

• Bucniów (z Kałasantówką i Seredynką), wieś, powiat tarnopolski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 433 .
• Bucniów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 254 ., s. 254
• Bucniów na stronie Rady Najwyższej Ukrainy. (ukr.)