|
Państwo
|
Stany Zjednoczone
|
Data i miejsce urodzenia
|
22 grudnia 1965 Huntsville
|
Wzrost
|
185 cm
|
Gra
|
praworęczna
|
Status profesjonalny
|
1989
|
Zakończenie kariery
|
1997
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
2
|
Najwyżej w rankingu
|
55 (23 marca 1992)
|
Australian Open
|
2R (1991)
|
Roland Garros
|
2R (1994)
|
Wimbledon
|
4R (1994)
|
US Open
|
2R (1989)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
2
|
Najwyżej w rankingu
|
52 (28 lutego 1994)
|
Australian Open
|
2R (1991, 1994)
|
Roland Garros
|
3R (1990)
|
Wimbledon
|
3R (1994)
|
US Open
|
2R (1992–1994)
|
|
Bryan Shelton (ur. 22 grudnia 1965 w Huntsville) – amerykański tenisista.
Jego syn, Ben, również jest tenisistą.
Kariera tenisowa
Karierę zawodową Shelton rozpoczął w 1989 roku, a zakończył w 1997 roku. W grze pojedynczej wygrał 2 turnieje rangi ATP World Tour i osiągnął 1 finał.
W grze podwójnej Amerykanin zwyciężył 2-krotnie w zawodach kategorii ATP World Tour i awansował do 1 finału.
W 1992 roku doszedł do finału French Open w konkurencji gry mieszanej, wspólnie z Lori McNeil. W finale amerykańska para przegrała z Arantxą Sánchez Vicario i Markiem Woodfordem 2:6, 3:6.
W rankingu gry pojedynczej Shelton najwyżej był na 55. miejscu (23 marca 1992), a w klasyfikacji gry podwójnej na 52. pozycji (28 lutego 1994).
Po zakończeniu kariery zajął się trenowaniem zespołów akademickich oraz przez pewien okres był jednym z trenerów tenisowej federacji w Stanach Zjednoczonych. W 1996 roku współpracował z MaliVaim Washingtonem, finalistą Wimbledonu.
Finały w turniejach ATP World Tour
Nazwa
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
ATP Tour World Championships
|
ATP Masters Series
|
ATP Championship Series
|
ATP World Series
|
Gra pojedyncza (2–1)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
Zwycięzca
|
1.
|
14 lipca 1991
|
Newport
|
Trawiasta
|
Javier Frana
|
3:6, 6:4, 6:4
|
Zwycięzca
|
2.
|
12 lipca 1992
|
Newport
|
Trawiasta
|
Alex Antonitsch
|
6:4, 6:4
|
Finalista
|
1.
|
2 maja 1993
|
Atlanta
|
Ceglana
|
Jacco Eltingh
|
6:7(1), 2:6
|
Gra podwójna (2–1)
Gra podwójna (0–1)
Bibliografia