PROFILBARU.COM

Brusyliw
Брусилів
Państwo	Ukraina
Obwód	żytomierski
Rejon	brusyliwski
Populacja (2022); • liczba ludności	; 4 627
Nr kierunkowy	+380 4162
Kod pocztowy	12605
	Położenie na mapie obwodu żytomierskiego Brusyliw
	Położenie na mapie Ukrainy Brusyliw
	50°17′08″N 29°31′21″E/50,285556 29,522500

Brusyliw (ukr. Брусилів), Brusiłów – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim, nad rzeką Zdwyż, dopływem Teterewa, siedziba władz rejonu brusyliwskiego.

Historia

Pierwsza wzmianka pochodzi z 1543 roku. Było to prywatne miasto szlacheckie^[2]. W 1865 roku, w ramach represji po powstaniu styczniowym skasowano miejscowy klasztor kapucynów, założony przez Feliksa Czackiego^[3].

Siedziba dawnej gminy Brusiłow(inne języki) w ujeździe radomyskim guberni kijowskiej.

Status osiedla typu miejskiego posiada od 1979 roku.

W 2013 liczyło 4958 mieszkańców^[4].

Zabytki

We wsi znajdują się:

pozostałości barokowego kościoła i klasztoru kapucynów (1787),

wały zamku,
2 kurhany w północno-wschodniej części wsi

Znane osoby

W Brusiłowie urodził się Iwan Ohijenko – ukraiński slawista, założyciel i pierwszy rektor Ukraińskiego Uniwersytetu Państwowego w Kamieńcu Podolskim, później metropolita prawosławny diecezji Winnipeg w Kanadzie.

Przypisy

↑ http://db.ukrcensus.gov.ua/PXWEB2007/ukr/publ_new1/2022/zb_Сhuselnist.pdf
↑ Наталія Білоус, Приватні міста Київського воєводства в першій половині XVII ст.: кількість, особливості розвитку та функціонування, w: Україна в Центрально-Східній Європі Випуск 15, Kijów 2015, s. 144.
↑ Klasztor Kapucynów w Winnicy. [zarchiwizowane z tego adresu].
↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

Brusiłów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 389 .
Brusiłów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 239 .

[1] ttp://db.ukrcensus.gov.ua/PXWEB2007/ukr/publ_new1/2022/zb_Сhuselnist.pdf

[2] Наталія Білоус, Приватні міста Київського воєводства в першій половині XVII ст.: кількість, особливості розвитку та функціонування, w: Україна в Центрально-Східній Європі Випуск 15, Kijów 2015, s. 144.

[3] Klasztor Kapucynów w Winnicy. [zarchiwizowane z tego adresu].

[4] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

[1]

[2]

[3]

[4]