Bruce Weitz
|
Imię i nazwisko
|
Bruce Peter Weitz
|
Data i miejsce urodzenia
|
27 maja 1943 Norwalk
|
Zawód
|
aktor
|
Współmałżonek
|
Cecilia Hart (1975–1982; rozwód Vivian Davis (od 1986)
|
Lata aktywności
|
od 1976
|
Bruce Peter Weitz (ur. 27 maja 1943 w Norwalk) – amerykański aktor charakterystyczny.
Odtwórca roli detektywa sierżanta Michaela „Mick’a” Belkera w serialu policyjnym NBC Posterunek przy Hill Street (1981–1987), za którą w 1984 zdobył nagrodę Emmy dla najlepszego aktora drugoplanowego w serialu dramatycznym[1], a także dwukrotnie w 1985 i 1986 był nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego w serialu, miniserialu lub filmie telewizyjnym[2].
Życiorys
Urodził się w Norwalk[3][4] w Connecticut w rodzinie żydowskiej[5] jako syn Sybil (z domu Rubel), gospodyni domowej, i Josepha Weitza, właściciela sklepu monopolowego[6][7][8]. Uzyskał tytuł licencjata i magistra w Carnegie Institute of Technology w Pittsburghu[9] przy Carnegie Mellon University. W 1966 zadebiutował w teatrze regionalnym Long Wharf Theatre w New Haven w przedstawieniu Och, jaka piekna wojna![10]. Następnie kształcił się w teatrach regionalnych, takich jak Guthrie w Minneapolis w Minnesocie (1967) i Actors Theatre w Louisville w Kentucky (1971-1973)[9].
W 1970 wystąpił jako Polo Pope w sztuce Michaela V. Gazzo Kapelusz pełen deszczu w nowojorskim Equity Library Theatre[10]. W 1972 grał w Goodman Theatre Center w Chicago w spektaklu W sprawie J. Roberta Oppenheimera Heinara Kipphardta[10]. W 1973 występował w produkcjach off-Broadwayowskich: Uwarunkowanie Charliego Jeden jako Roland[10] i Ciarki jako Sam[11]. W 1975 trafił na Broadway w podwójnej roli Biffa i Happy’ego w sztuce Arthura Millera Śmierć komiwojażera[12] u boku George’a C. Scotta.
W 1975 poślubił aktorkę Cecilię Hart, 12 lutego 1982 rozwiedli się. 2 grudnia 1986 zawarł związek małżeński z Vivian Davis, z którą ma syna.
Filmografia
Filmy
Seriale
Przypisy
Linki zewnętrzne