Nazwy skałom nadali wspinacze jeszcze przed II wojną światową. Skały są stromo podcięte (pionowe lub przewieszone) i udostępnione do wspinaczki skalnej, często też można tu zobaczyć wspinaczy. Ze względu na ochronę przyrody wspinać się można tylko wyznaczonymi na nich drogami wspinaczkowymi z użyciem tylko zamontowanych już ringów. Są to drogi przeważnie o dużym stopniu trudności (do VI.6 w skali Kurtyki)[3].
Brama powstała w wyniku krasowych procesów. Znajduje się na terenie o dużych walorach krajobrazowych, geologicznych i przyrodniczych, wchodzących w skład Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie[2]. Na wzgórze po wschodniej stronie Filaru Pokutników można podejść bez większych trudności. Roztacza się stąd rozległy widok na Garb Tenczyński, Rów Krzeszowicki i Kraków[4].
Przed Bramą Bolechowicką i za nią znajduje się nieduże trawiaste rozszerzenie, dnem płynie niewielki potok Bolechówka, który łącząc się z potokiem wypływającym z Doliny Kobylańskiej zasila Rudawę[4]. Skały budujące bramę pochodzą z rafopodobnych wapieni skalistych, które w późnej jurze powstały na dnie płytkiego morza znajdującego się wówczas na tych terenach. W skałach tych znajdują się niewielkie ścięcia tektoniczne powstałe w wyniku trzeciorzędowych ruchów tektonicznych. Brama Bolechowicka znajduje się bowiem w strefie przyuskokowej oddzielającej płytę ojcowską od Rowu Krzeszowickiego. O budowie geologicznej tych terenów informuje umieszczona na łączce przed bramą tablica opracowana przez specjalistów z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w ramach projektu Małopolski Szlak Geoturystyczny[2].
Przed bramą, już poza rezerwatem przyrody znajduje się krasowe źródło zasilające potok Bolechówka[1]. Zostało ono uznane za pomnik przyrody.
Szlaki turystyki pieszej
– czarny z Bolechowic do wylotu Wąwozu Bolechowickiego.