Bosak żeglarskiKlasyczny bosak ze stalowym okuciem i drewnianą rękojeścią zamocowany na nadbudówce jednostki pływającej
Bosaki stosowane przez żeglarzy – zarówno hak, jak i grot mają tępe zakończenie. Poza klasycznymi – ze stalowym grotem i drewnianą rękojeścią – stosowane są również bosaki wykonane z tworzyw sztucznych i/lub metali lekkich, często składane teleskopowo.
Klasyczne bosaki (osęki) były stosowane przez flisaków spławiających drewno.
W żeglarstwie bosak służy do przyciągania lub odpychania jachtu od kei, uchwycenia ucha boi cumowniczej, podejmowania z wody cum itp.
Członkowie załogi (osady) klasycznej (niewyczynowej) łodzi (szalupy) wielowiosłowej siedzący na pierwszej (dziobowej) ławce to „dziobowi” lub „bosakowi”. Podczas manewru odcumowania/zacumowania posługują się bosakami.
Pożarnictwo
Bosak (osęka) to sprzęt burzący, wykorzystywany podczas gaszenia pożaru. Za jego pomocą substancja palna zostaje rozdzielona na mniejsze fragmenty, łatwiejsze do ugaszenia. Wyróżnia się pięć rodzajów bosaków:[potrzebny przypis]
.jpg)
