Blue Cheer
|
| Rok założenia
|
1967
|
| Rok rozwiązania
|
2009
|
| Pochodzenie
|
 San Francisco
|
| Gatunek
|
rock psychodeliczny, heavy metal, Blues-rock
|
| Aktywność
|
1967–1972
1974–1975
1978–1979
1983–1994
1999–2009
|
| Wydawnictwo
|
Polygram Records, Philips Records, Megaforce Records, Magnum Records, Thunderbolt Records, Nibelung Records, Track Records, Rockview Records, Rainman Records
|
| Skład
|
Paul Whaley (zmarły)[1]
Dickie Peterson (zmarły)[2]
Duck MacDonald
|
| Byli członkowie
|
Leigh Stephens
Randy Holden
Ralph Burns Kellogg (Ethan James)
Norman Mayell
Bruce Stephens
Gary Lee Yoder
Eric Albronda
Jerre Peterson
Vale Hamanaka
Jerry Whiting
Ruben de Fuentes
Nick St. Nicholas
Terry Rae
Tony Rainier
Mike Fleck
Brent Harknett
Billy Carmassi
Eric Davis
David Salce
Dieter Saller
Gary Holland
|
| Strona internetowa
|
Blue Cheer – amerykańskie trio psychodeliczne powstałe w 1967 w San Francisco, blisko związane z ruchem hippisowskim[3]. W 2009 roku po śmierci Dickie Petersona grupa została rozwiązana.
Historia
W wolnym tłumaczeniu nazwa zespołu znaczy: „smutny wiwat”. Mówiono tak na LSD.
Członkami grupy byli m.in.: Dickie Peterson (basista i wokalista), Leigh Stephens i Duck McDonald (gitarzyści), Paul Whaley (perkusista). Trio było jedną z pierwszych formacji, które psychodelicznego rocka opartego na mocnym przesterze gitary łączyły z bluesem i ciężkim graniem hard rocka.
Brzmienie Blue Cheer było ubogie, ascetyczne, lecz hałaśliwe. Grupę stawia się w szeregu najważniejszych zespołów undergroundowych mających wpływ na kształtowanie się m.in. hard rocka, heavy metalu i licznych jego odmian; niektórzy stawiają zespół w gronie prekursorów punk rocka.
Najbardziej znanymi utworami grupy są: Peace of Mind oraz Summertime Blues.
Dyskografia
Źródło[3][3].
- Vincebus Eruptum (1968, PolyGram)
- Outsideinside (1968, PolyGram)
- New! Improved! Blue Cheer (1969, Philips Records)
- Blue Cheer (1969, Philips Records)
- The Original Human Being (1970, Philips Records)
- Oh! Pleasant Hope (1971, Philips Records)
- The Beast Is Back (1985, Megaforce Records)
- Blitzkrieg Over Nuremberg (1989, Magnum Records)
- Highlights & Low Lives (1990, Thunderbolt Records)
- Dining With the Sharks (1992, Nibelung Records)
- Hello Tokyo, Bye Bye Osaka – Live In Japan 1999 (2003, Track Records)
- Bootleg: Live – Hamburg – London (2005, Rockview Records)
- What Doesn’t Kill You... (2007, Rainman Records)
- Kompilacje
Przypisy
Linki zewnętrzne
